Toeval?

Woensdag schreef ik over de Beatrixschool in Harfsen en dat ik daar schaakles ga geven. Die zelfde woensdag bezocht Jan Dullaart me en kreeg ik van hem het prachtige boek (2 delen) ‘Bloedband’van Cornelia Sophia Haverkort. Zij begint haar boek met een beschrijving van ‘Het Schaakspel’van Sofonisba Anquissola uit 1555. Toeval?
Zelf schreef ik over dit schilderij en de kunstenares 7 mei 2005. Haverkort weet gelukkig meer. Het jongste zusje Europa kijkt naar Minerva die de zet van de oudste Lucia afwacht. Wat ik niet wist is het belang van de vrouw rechtsboven, zij is de chaperonne van Sofonisba. Een vrouw als de schilderes kon zich niet zonder begeleiding buiten begeven. Zij toont haar chaperonne als bewijs van haar deugdzaamheid. Het kustwerk is 72 bij 97 cm, olie op doek en hangt in het Nationaal Museum van Poznan.
De schakers zien dat het veld rechtsvoor niet wit is. Het is echter twijfelachtig of die spelregel in de 16eeuw algemeen was.

Het echte leven.

Al een poos wist ik dat de grote echte wereld ook de prinses zou bereiken. Wel hoopte ik dat op dat moment de camera van de reality TV van SBS-zoveel niet ter plaatse zou zijn en dat de confrontatie pas over een paar jaar zou plaatsvinden. Dat laatste is niet gelukt het eerste gelukkig wel.
In verband met de kredietcrisis zond de postbank de kleine prinses een spaarpot om haar spaarcentjes in te pikken. Het eigen bedrijf van de ouders (een rijschool) liet passende werkkleding maken, voor later, en de prinses zou die leeuw van de Postbank de eerste klap geven. Het liep wat anders dan verwacht. Isabelle doorzag de gevaren van banken, begreep daarna dat de leeuw nep was en kon tenslotte hartelijk om het voorval lachen.
De prinses zal nog veel meemaken in een wereld waar het roze spaarvarkentje vervangen is door een staalblauwe leeuw. Voorlopig vangen gelukkig de ouders de klappen op.

Weer vóór de schoolbankjes.

Gisteren dacht ik het te druk te hebben om aan mijn blog te werken. Eerst naar Nijmegen (een uur in de file bij Dieren, naar Nijmegen ga ik ’s morgens altijd 5 kwartier te vroeg weg) waar de antropoloog Leyten ons duidelijk maakte waarom in Afrika het toeval niet bestaat. Zijn college was, net als van de anderen tot nu toe, “super”. Ja, ik moet de taal van de jeugd weer oefenen want ’s middags werd ik aangenomen door Evert de Jong om aan de Beatrixschool in Harfsen weer les te gaan geven! Toen ik met de auto aankwam bij de school stopte een man op de fiets die mij met mijn krukken in de weer zag en vroeg “zo, ga je op je oude dag toch maar weer eens in de schoolbankjes?” Ik: ’ja, maar als mijn “sollicitatiegesprek” lukt kom ik vóór de bankjes in plaats van erin’. We moesten allebei lachen om “het toeval?”
De basisschool in Harfsen is bijzonder. Voor de wat ‘betere' leerlingen uit alle klassen wordt een extra programma gemaakt. Dit jaar ga ik het schaakprogramma met de kinderen doen. Het schaken biedt zoveel zijarmen dat ik dikwijls op de rem zal moeten trappen. Na het gesprek met de Jong naar Janny en Gert voor een heerlijk en zeer gezellig etentje.
Op de foto zie je IM Yochanan Afek die jeugd in Apeldoorn traint. Bij mij zal het er dus ongeveer ook zo uitzien in Harfssen op donderdagmorgen. Leuk hé?

Elena Bezprozvannykh achter Laren.

Na het schaken viel ik middenin de muziek. Gistermiddag met Janny en Hella naar Elena Bezprozvannykh. De internationaal bekende pianiste gaf een concert in de wildernis, ergens achter Laren. Gelukkig wist Janny de weg en ook haar danken we dat ze van Elena wist, ik mocht rijden.
We kregen Tchaikovsky, Chopin, Schubert en Verdi-Liszt. Het was heel mooi maar voor mijn gevoel zal ze in een concertzaal toch beter klinken dan in de verbouwde boerderij.
De foto maakte ik tijdens het borrelhapje in de pauze.

Vitaly Pisarenko, Liszt en Ständchen van Schubert.

Na het schaaktoernooi in Hoogeveen, ik heb best goed gespeeld, eindelijk weer het echte leven.
In april schreef ik over Vitaly Pisarenko, de winnaar van het Liszt Concours 2008. Naar aanleiding van het KCOjubileumconcert vrijdag zocht ik nog even verder en vond precies waar ik toen, 12 april, over schreef. Bestaat het toeval? Het is een bewerking door Liszt van Ständchen van Schubert de tekst is van Rellstab:

Leise flehen meine Lieder durch die Nacht zu dir; in den stillen Hein hernieder , Liebchen, komm zu mir!
Flüsternd schlanke Wipfel rauschen in des Mondes Licht, in des Mondes Licht; des Verräters feindlich Lauschen fürchte, Holde, nicht, fürchte, Holde, nicht.

Hörst die Nachtigalen schlagen? ach! sie flehen dich, mit der Töne süssen Klagen flehen sie für mich.
Sie verstehn des Busens Sehnen, kennen Liebesschmerz, kennen Liebesschmerz, rühren mit den Silbertönen jedes weiche Herz, jedes weiche Herz.

Lass auch dir die Brust bewegen, Liebchen, höre mich, bebend harr ich dir entgegen! komm, beglücke mich! komm beglücke mich, beglücke mich!

Ter herinnering. Dit gebeurde ’s nachts na afloop van het concours. De presentatrice vroeg hem hoe hij het concours had ondergaan, je zag hoe doodmoe hij was maar zij vroeg hem toch om een toegift en toen speelde hij dit.

Wild. KCOjubileumconcert.

Nadat ik gisteren op mijn blog het dagverslag van het schaken in Hoogeveen had gemaakt was ze daar ineens Mitsuko Uchida. Een prachtige vrouw dat wist ik maar voor mij werd ze een betoverend wild dier en inderdaad de hemel bestaat maar dan gisteren in het concertgebouw. Mariss Jansons had de leiding daar in de hemel en die vrouw dat wilde dier werd steeds mooier en het derde pianoconcert van Beethoven drong in al mijn cellen. Mitsuko Uchida werd zelf muziek. De mimiek van haar gezicht was geweldig je zag haar mompelen, praten lachen en huilen. Het concert van gisteren moet u zien op uitzending gemist. Hier in het filmpje bij Mozart is ze wat minder wild dan gisteren bij Beethoven maar nog altijd te mooi om te vergeten. Na afloop mocht Jansons haar kussen het applaus daverde lang in mij na.

Morgen laatste ronde.

In de kroongroep wonnen Marie Sebag en Ivan Sokolov. De laatste is daarmee een ronde voor het einde al winnaar.
In de Amateurgroep 1(foto) wonnen vandaag Gerard en ik, Ruud en Henk speelden remise en Stephan verloor. De foto is van gisteren toen speelde ik remise helemaal linksonder voor het gordijn ben ik nog net te zien. Ook Ruud en Stephan zijn te zien.
Klik op de foto voor een vergroting.

Een rustige dag.

Vandaag moest Sokolov (foto), die de kroongroep leidt, voor het eerst tevreden zijn met een remise. Marie Sebag die nog maar 21 jaar is speelde een duidelijke plusremise tegen hem. In mijn groep wonnen Henk en Ruud, speelden Gerard en ik remise en moest Stephan verstek laten gaan. Op de site van de sponsor Essent kunt u alles over het toernooi en de spelers vinden.

In gewonnen stelling.

Het eerste diagram is uit de partij Von Popiel – Marco Monte Carlo 1902. Het is de eerste maal uit de schaakgeschiedenis dat een grootmeester van wereldniveau opgaf in een gewonnen stelling. Marco is aan zet en gaf op omdat hij zijn loper op d4 dacht te verliezen. Met de fraaie zet …, Lg1 had hij gewonnen.
Het tweede diagram is uit de partij Willem Duvekot – Leo Klapwijk Hoogeveen 2008. Wit speelde Txe5 en bood remise aan. Zwart was zeer verrast, zocht nog 10 minuten naar een valkuil en nam toen dolgelukkig het aanbod aan. Na …Dxe5 win ik met Lxg6! Als zwart met zijn paard de toren pakt is het mat in drie.

Een vermoeden.

Vandaag in Hoogeveen winst voor Gerard, remise voor mij en verlies voor Henk en Stephan, Ruud kon vandaag niet spelen. Morgen kan ik ‘helaas’ niet spelen, de aanhalingstekens omdat ik mijn HOVO college in Nijmegen laat voorgaan.
Daarom vandaag voor de niet-schakers geen onbegrijpelijke diagrammen maar een foto van de Franse grootmeester Marie Sebag, zij is een van de vier spelers uit de kroongroep. Omdat ik vandaag na een uur spelen al klaar was en daarna meer dan drie uur(!) moest wachten op Gerard en Stephan kon ik leuke andere dingen doen. Een daarvan was de spelers en hun partijen van de kroongroep volgen. Ik geef u een ‘vermoeden’ over Marie Sebag: “ik vermoed dat zij een Marlies Dekkers droeg”. Ik zag namelijk toen zij dit zwarte vestje uitdeed wat meer dan u op deze foto.

Geen Masterclass wel troost.

Voor vandaag voorspelde de statistiek:
Gerard winst, Henk winst, Ruud winst, Stephan winst en voor mij verlies. De statistiek verloor want Gerard en Henk wonnen weliswaar maar Ruud en Stephan verloren terwijl ik won. Ruud verloor van Karel van Delft waar ik al eerder op mijn blog over schreef.
Mijn partij was een standaard voorbeeld voor een Masterclass ‘hoe schaak ik tegen een oude invalide die statistisch al lang dood moet zijn maar die je toch nog tegenover je aan het bord krijgt?’ Mijn tegenstander had die Masterclass niet gevolg en begon met een “handdruk” die bijna mijn hand brak dat activeerde allerlei delen in mijn hersenen die je niet wakker moet maken.
Ik speelde met zwart en na 1.d4 Pf6 2.Pc3 d5 3.Lg5 e6 4. f3 Le7 5.Dd2 b6 6.e4 dxe4 7.fxe4 Lb7 8.Ld3 0-0 9.Pf3 Pc6 10.e5 Pd5 11.Pe4 Pdb4 12.a3 Pxd3+ 13.Dxd3 moest ik wel optreden tegen de witte overmacht op de koningsvleugel en nam het risico van een open g-lijn met 13…f5(diagram 1) 14.exf6 gxf6 15.Lh6 Tf7 16.0-0-0 Lf8 17.Lf4 Pe7 18.h4 Lxe4 19. Dxe4 Dd5 20.De2 Pg6 21. Le3 zie het tweede diagram. Ik speelde 21…Da2 voor de aanval. Ook wit viel nog aan 22.h5 Pe7 23. Pd2 Pd5 24.Dg4+ Kh8 25. Lf2 zie diagram 2. Aan mijn tegenstander was nog niet te zien dat hij zich zou aanmelden voor genoemde Masterclass. Ik had twee krachtzetten om hem dat duidelijk te maken 25. ..Lxa3! En 25...Pc3! Na beide zetten is het ineens uit. Ik deed 25...Pc3! want dan pak je niets en zet je stuk midden in het vijandelijke leger. U begrijpt dat ik op oorlogssterkte was. Mijn tegenstander verbleekte en gaf na 26.Df3 Da1 27.Pb1 Lh6+ 28..Le3 Lxe3 29.Dxe3 Dxb1 30. Kd2 Pxd1 31.Dxe6 Taf8 32.g4 Dxb2 33. Txd1 Dxd4 op. Hij brak voor de tweede maal daarna bijna mijn hand, maar deed toen voor het eerst die middag iets heel verstandigs: liet zich achterin de zaal omhelzen door een vrouw! Volgens Gerard die dat van dichtbij zag zeker ook als troost. Toen ik dat hoorde vergaf ik hem graag die handen!
N.B.Alles over het toernooi in Hoogeveen is te vinden bij www.essentchess.nl
en kijk onder Amateurgroep 1. Omdat ik een eigen tafel heb als invalide moet je kijken onder bord 36 voor mijn gedoe.

De statistischemens.

Gisteren was voor Gerard, Henk, Ruud, Stephan en mij de eerste speeldag in Hoogeveen. We spelen in de Amateurgroep 1 die 80 schakers omvat. Een computerprogramma maakt dagelijks de ‘paring’ dus wie tegen wie speelt.
Op de eerste dag laat het programma voor zo’n grote groep je tegen iemand spelen die ruim 200 ratingpunten meer of minder heeft. Het programma wil namelijk zo snel mogelijk duidelijkheid in de krachtsverhoudingen. Zo kregen gisteren Gerard, Henk, Ruud en ik tegenstanders met een veel lagere en Stephan met een veel hogere rating.
Dit is voor iedereen een onaangename situatie. Op papier moesten Gerard, Henk , Ruud en ik winnen en Stephan verliezen maar dat is statistiek. Dat is wiskunde en de tegenstander is een levend mens die opgebouwd is uit levende cellen en niet uit cijfers! Over de hele groep genomen komt de statistische uitslag het meest voor dat is de voorspelling van de Hongaarse prof. Elo.
Alleen Ruud, Stephan en ik hadden een tegenstander die zich aan de statistiek hield, maar Gerard en Henk verloren.
Ruud won gemakkelijk in 20 zetten. maar ik zag na 20 zetten nog geen voordeel. Ik speelde met wit en kreeg na de 23ste zet van zwart(eerste diagram) een kans om met 24.Pxg5 (een paaroffer dat hij niet aannam) het spel te compliceren. Het tweede diagram is na zwarts 30…,Lf3 hij wachtte mijn antwoord niet af en gaf op. Na 31.Lf4 gaar zwart mat.

Een donderdag.

Janny en ik reden gistermorgen onder een asgrauwe lucht in een stortregen naar Nijmegen om het hondje Binkie te gaan bekijken. Janny twijfelt nog en dat is te begrijpen want de verkopende mevrouw kwam met zo’n waslijst van “problemen” van dit hondje dat alleen een leeuwentemmer Binkie zou durven meenemen. Nochtans is Janny niet afgeschrikt maar wil er wel nog over nadenken zodat we ook weer samen terugreden.
Toen ’s middags de zon ging schijnen kwam Laura en haalden we de sinds jaren vergeten trampoline vanonder het stof in het schuurtje.
In de avond naar Deventer voor de schaakwedstrijd Pallas 2 – Zwolle-Zuid. Die kwam hard op/in ons hoofd aan. Van bord 1 tot 8: Radboud en Carla remise, Gerard, ik, Willem W en Eric verlies, maar lof voor de jeugd want Ward en Jan Willem wonnen beide. Ik dank Ward en Jan Willem die een vernedering voorkwamen.
Straks rijd ik met Gerard en Stephan naar Hoogeveen en duiken we, tot en met volgendeweek zaterdag, onder in de schaakwereld. Op de site www.essentchess.nl kunt u ons volgen

Zien.

Wil zag gelukkig dat ze haar fiets hier niet kon neerzetten. Aan iedereen die achterom komt: “let op, paddestoeltjes op je pad niet vertrappen”. Vanmiddag naar mijn opticien voor een controlemeting, dat is wel al meer dan vijf jaar geleden. De opticien kan natuurlijk ook niet verhelpen dat ik het verschil niet zie tussen een mooi bloempje van “onkruid” en een “erkend” bloempje. Ik zal Sjaak, de man die me geregeld helpt, vragen vanaf nu het gras niet meer te maaien, dikwijls heb ik prachtige heksenkringen in het najaar en in het voorjaar pinksterbloemen enz. Ik heb sowieso de pest aan grasmaaien en motormaaiers komen er al helemaal niet in hier.
Oh ja. Ik bestelde gisteren de Telduivel in Deventer en vroeg aan de mevrouw bij Praamstra 'is die nog te krijgen?' ja, zei ze dat is een klassieker!

Ontleed.

Ik dacht dat ik er al was. Doric schreef in zijn comment zaterdag dat hij mijn blog las omdat ik daarin “zwalk tussen borrelpraat en wetenschap”.
Ik vond dat een prachtige typering en voelde me gelukkig. Erica zou me hebben gewaarschuwd “het leven is altijd gecompliceerder dan jij denkt, echte boodschappen komen in twee of dikwijls zelfs drie fasen”. Toen ik vanmorgen de telefoon oppakte wist ik niet dat Doric het gedonder ver weg was geweest voordat de bliksem inslaat. Het was Gerard aan de telefoon, we maakten afspraken en spraken over Turing (Tweede wereldoorlog) en prof. Lex Schrijver de man die o.a. de dienstregeling van de NS maakt. Toen kwam de klap, Gerard:
“ja, Doric heeft wel gelijk maar het bijzondere is dat jij het verschil niet kent!”
Ik kwam in een soort morfineroes en diepe slaap. Eindelijk na bijna 74 jaar ontleed, zalig. Er kan me niets meer gebeuren.

Het dilemma.

Van Doric ontving ik een reactie op mijn laatste blog, ik heb hem een antwoord gezonden.
Doric geeft een leuke typering van wat ik doe, namelijk schrijven tussen borrelpraat en wetenschap in. Dat is het precies. Bij de borrel mogen we alles bespreken en op de achtergrond is de wetenschap met de feiten.
Dikwijls is dat ook mijn dilemma ook met de TomTom waar ik over schreef. Eratosthenes is in de wiskunde bekend door het meten van de aardomtrek maar zeker ook door zijn fraaie manier voor het vinden van de priemgetallen, de zogenaamde “zeef van Eratosthenes”. Wat wel en wat niet en hoe ver? Ik heb zelfs wel eens mensen meegemaakt met een gymnasium opleiding (die ik niet heb) die stom verbaasd waren wanneer ik Pascal als wiskundige opvoerde en hem alleen kenden als filosoof. Wat wel en wat niet, borrelpraat of feiten?
Dat was laatst ook een probleem met de niet-reanimatie penning. Geef ik ook de brieven van Kamphuis en de discussie met Carla (die een heel anderen ervaring met reanimatie heeft dan ik) of niet?
Vandaag kies ik voor meer over Eratosthenes maar laat het enorme belang van priemgetallen in de wiskunde dus weg op mijn blog. Nog even: een priemgetal is een geheelgetal dat alleen deelbaar is door een en zichzelf.
De “Zeef van Eratosthenes”:
Als voorbeeld zoeken we de priemgetallen kleiner dan 31, dus in de rij:
2-3-4-5-6-7-8-9-10-11-12-13-14-15-16-17-18-19-20-21-22-23-24-25-26-27-28-29-30
we “zeven” eerst de veelvouden van 2 eruit( 4-6-8-enz.)
2-3- -5- - 7- -9- -11- -13- -15- -17- -19- -21- -23- -25- -27- -29-
we zeven nu de veelvouden van 3 eruit:
2-3- -5- - 7- - - -11- -13- - - -17- -19- - - -23- -25- - - -29-
nu de veelvouden van 5:
2-3- -5- - 7- - - -11- -13- - - -17- -19- - - -23- - - - - -29-
als de rij langer was zouden we nu de veelvouden van 7 eruit halen.
Omdat 1 geen priemgetal is heb ik die weggelaten. De priemgetallen kleiner dan 31 zijn dus
2-3-5-7-11-13-17-19-23-29.
Deze fraaie zeef staat ook in het fantastische “kinderboek” De Telduivel. Nee geen kinderboek, een boek voor iedereen van 6 tot 20x6! Schaam u als u dat uw (klein)kinderen nog niet heb gegeven en wacht maar niet tot 5 dec. dat duurt nog veel te lang.

Eratosthenes.

Vanmorgen kocht ik in Deventer twee boeken en gerookte paling. Tussen mijn invalide parkeerplaats en boekhandel Praamstra staat op zaterdag op de markt een kraam met zogenaamde IJsselmeerpaling zodat het niet toevallig is dat ik die kocht. IJsselmeerpaling is paling die bijvoorbeeld boven Ierland gevangen is en dan in een rokerij aan het IJsselmeer is gerookt. Het erge met die paling is niet de naam maar dat ik die koop en opeet. Dat mag echt niet meer, eigenlijk al jaren niet en ik weet dat!
De boeken mogen wel: de roman Contrapunt van Anna Enquist en De bètacanon van Robert Dijkgraaf, Louise Fresco e.a.Contrapunt moet ik nog aan beginnen maar van de bètacanon heb ik alvast gesnoept.
Bij de TomTom vinden we Eratosthenes ca. 276 tot 194 v.Chr. Van 1962 tot ’65 gaf ik wiskunde op een HBS in Utrecht. In de brugklas, dat was toen nog de 1ste klas want die brugklas in van latere datum vertelde ik dan van Eratosthenes die als eerste de omtrek van de aarde(zeer nauwkeurig) berekende. Mijn uitleg aan de kindertjes staat precies zo in de bètacanon. En ja ook de ‘nauwkeurigheid’ van de passen die de mannen van Erathosthenes tussen Alexandrië en Syene moesten lopen kwam uitgebreid ter discussie en vooral ook dat deze Griekse geleerde er maar 320 km (omtrek aarde is ca. 40.000 km) naast zat. Ongelofelijk! In die tijd was lesgeven aan die kindertjes zalig maar was ik me dat bewust? Nee denk ik maar ik vond het wel heel leuk, met de toen al verplichte geodriehoek en een duimstok van thuis gingen we ook de hoogte van de kerk om de hoek meten. Toeval dat Eratosthenes aan de TomTom is gekoppeld?

Paardenmeisjes.

DEPAARDEN, ik krijg nogal eens vragen over die naam. Paardenmensen vinden dat ik de paarden tekort doe, schakers willen wel meer schaak op mijn blog sommigen vinden dat ik de koeien voortrek enz., kortom elke groep wil wel meer over zijn haar liefhebberij. Ik schrok hevig toen de prinses me vroeg waarom zij altijd voorrang krijgt en ik dan de paarden weer vergeet. Ze zond me een fotoreportage om me te tonen dat ze gelijk heeft. Natuurlijk heeft de prinses gelijk. De Nederlander mag dan in ons land niet bestaan het paardenmeisje bestaat niet alleen maar is zelfs een drijvende kracht achter de paardeneconomie. Ik dacht dat het fenomeen “paardenmeisje” 5 tot 15 jaar was, nee zegt de prinses kijk nou zelf. Het paardenmeisje is 3 maanden tot 15 jaar. De sociologie wacht met ongeduld op een promotie over de paardenmeisjes, kom op meiden anders is de prinses jullie voor!
Klik op de foto's voor een vergroting.

Deze week

Zaterdag schreef ik over de niet-reanimatiepenning en zond een brief aan het NRC Handelsblad voor hun brieven rubriek. Maandag stond mijn brief al in de krant.
Ik was een beetje trots dat mijn brief direct geplaatst werd, de NRC zegt de slijpsteen voor jouw geest te zijn en ze plaatsten soms brieven van mij niet. Niet goed geslepen dus. Kamphuis was niet blij met wat ik schreef en het gevolg is een uitgebreide briefwisseling tussen ons deze week geweest. Door die brieven zijn we elkaar beter gaan begrijpen maar het niet echt eens geworden.
Dinsdag was weer geweldig. Ik geniet enorm van de HOVO cursus Het Toeval in Nijmegen. Deze keer de jongeman dr.Th. Quartier over religieuze rituelen. De dood is niet toevallig maar het tijdstip en de manier waarop zeker wel. Hoe we de uitvaart regelen in de diverse culturen en zelfs vooral het laatste decennium is fascinerend. Quartier is Duitser maar spreekt accentloos Nederlands en weet zijn publiek zeer goed te boeien.
Door het onderwerp van dinsdag was ik gisteren bijzonder geïnteresseerd bij Pauw en Witteman naar Anna Enquist. Ik schreef al eerder over haar op mijn blog. Ze was daar gisteren vanwege haar nieuwe boek Contrapunt.Aan het eind las ze voor uit haar boek en speelde Ivo Janssen de Aria uit de Goldbergvariaties van Bach. Lof voor Pauw en Witteman en de regie die dit heel goed brachten.

Weekend.

Dit weekend hield Marijke Abels Open Atelier. Ik bezocht dat en had daardoor weer een mooie dag. Het werk van Marijke het gesprek met haar en haar man (schaakvriend!) en andere bezoekers, dat zijn de versieringen op je dagelijkse leven.
De hond is papier op gaas, het eerste portret is brons het tweede is gips.
Inmiddels heb ik twee reacties op mijn ambulancebrief. De eerste is van Carla die me wel erg persoonlijk en kort door de bocht vond en de tweede van Esther, mijn thuiszorg hulp, Esther was zeer enthousiast, ze is zelf brandweervrouw en juichte met haar armen omhoog “eindelijk iemand die het begrijpt en schrijft hoe het is!”.
Al met al een goed weekend, maar wat heb ik nu zaterdag eigenlijk gedaan? Waarschijnlijk ben ik gewoon verregend.

Ambulance.

Toen ik mijn blog begon in 2004 nam ik mij voor daar het nieuws buiten te houden. Wel is de krant dikwijls de oorzaak van de onderwerpen op mijn blog, ook wat ik op TV zie. Gisteren las ik in de NRC een ingezonden brief waar ik me aan ergerde. Het beste is dan die ergernis van je afschrijven vandaar de onderstaande brief naar mijn krant. Niet altijd plaatst de NRC mijn brieven, ik ben benieuwd.

‘Reanimatie.
In uw krant van 3 okt. schrijft dhr. Kamphuis de brief “Reanimeer mij niet” waarin hij het ambulancepersoneel vraagt zijn niet-reanimatie penning te respecteren en hem bij een ongeval, dus ook bij een hartstilstand, te laten sterven.
Kamphuis standpunt is niet nieuw en velen dragen zo’n penning. Zelf ben ik wel vele malen gereanimeerd eerst driemaal in het ziekenhuis en daarna achtmaal in diverse omstandigheden door een ICD. De laatste jaren draag ik een ICD met ingebouwde biventriculaire pacemaker omdat mijn hart te zwak is om een goede puls te leveren. Een beetje “kort door de bocht”zou je kunnen stellen dat ik continu gereanimeerd word, mijn kleinzoon noemt mij zijn bionische opa
Zoals ik de laatste tien jaar leef en sinds de dood van mijn vrouw alleen, wil dhr. Kamphuis niet leven. Kort geleden vroeg een meisje van negen mij of ik haar opa wilde worden, het zou Kamphuis niet overkomen zijn. Ik aanvaard dhr Kamphuis levensopvatting maar respecteer die niet. Woedend word ik echter als hij de verantwoordelijkheid over zijn leven of dood bij het ambulancepersoneel legt. Dat zijn de mensen waar ik vele keren mijn leven aan te danken heb gehad, dat zijn de mannen en vrouwen die bij mij op één staan in de lijst van ‘respect voor’. Ik word woedend als men hen handelingen wil laten doen die niet tot hun taak behoren, maar die zij ook helemaal niet willen. Arme brandweermensen die met de inzet van hun leven Kamphuis bewusteloos uit zijn huis hebben gehaald en dan zijn penning zien!
Ik ben atheïst.
Willem Duvekot, Gorssel.’

Marcel Duchamp.

Gisteren meldde mijn Internet schaakkrant Chess Today me dat precies 40 jaar geleden Marcel Duchamp is overleden. Met een schok realiseerde ik me dat ik dus echt oud ben. Veertig jaar terug, ik was toen al ruim 32 jaar en ik herinner me dat nog goed. De kunstrubrieken brachten uitvoerige artikelen over Duchamp die gezien wordt als de grootste vernieuwer van de kunst van de vorige eeuw. Voor schakers die zich ook voor kunst interesseren was Duchamp dubbel belangrijk, als kunstvernieuwer en als schaker Ik heb al eerder op mijn blog over hem geschreven.
Duchamp werd wereldberoemd met zijn ‘Nu descendant un escalier’ op de Armory Show in New York begin vorige eeuw. Daarna shockeerde hij de gevestigde kunstwereld nogmaals met zijn ready-mades waarvan het urinoir en het fietswiel de bekendste zijn. Ik heb het naakt dat de trap afdaalt eens in het echt in Brussel gezien, prachtig.