Dit weekend hield Marijke Abels Open Atelier. Ik bezocht dat en had daardoor weer een mooie dag. Het werk van Marijke het gesprek met haar en haar man (schaakvriend!) en andere bezoekers, dat zijn de versieringen op je dagelijkse leven.
De hond is papier op gaas, het eerste portret is brons het tweede is gips.
Inmiddels heb ik twee reacties op mijn ambulancebrief. De eerste is van Carla die me wel erg persoonlijk en kort door de bocht vond en de tweede van Esther, mijn thuiszorg hulp, Esther was zeer enthousiast, ze is zelf brandweervrouw en juichte met haar armen omhoog “eindelijk iemand die het begrijpt en schrijft hoe het is!”.
Al met al een goed weekend, maar wat heb ik nu zaterdag eigenlijk gedaan? Waarschijnlijk ben ik gewoon verregend.
No comments:
Post a Comment