Mijn moeder, Callas en Bartoli.

Maria Cecilia Bartoli, klik op de foto.
Ineens waren zij er ‘sopranen’. Eerst schreef ik op mijn blog over Cristine Deutekom toen bracht de post het boek, met 2 cd’s, van Maria Cecilia Bartoli over Maria Malibran en ’s avonds was er in ‘De wereld draait door’ Tania Kross die o.a. uitvoerig vertelde over Maria Callas.
De muziek begon met mijn vader en moeder. Mijn moeder speelde op zondagmorgen op het Harmonium (is een ‘traporgeltje’), zij zong de sopraanpartij en mijn vader de baspartij. Later toen de hond Jerry in de familie kwam deed die de wolvenpartij.
De sopranen bleven op de achtergrond tot 30 april 1957, 18 uur toen, in de gevangenis in Scheveningen, klonk plotseling ter ere van Juliana een verpletterende sopraan. Voor het eerst hoorde ik Maria Callas en ze kwam als een blikseminslag. Heerlijk is het nog altijd voor mij om een mooie sopraan te horen.
Om de diva’s te vergelijken heb ik twee ijkpunten. Hoe zingen ze ‘An die Muzik’ van Schubert en hoe zingen ze Casta Diva (in Norma) van Bellini. Voor Bellini was dat altijd Callas maar nu ik zojuist Bartoli hoorde begin ik te twijfelen.
Tania Kross was gisteravond hartverwarmend. Het is zalig om tussen al die media mensen ineens zo iemand als Tania Kross te zien en te horen vertellen over echte mensen en kunst!