Pampa.
Gister keek ik op het eind van de avond naar het laatste stukje van Zomergasten dat gepresenteerd werd door Paul de Leeuw. Ik ben allergisch voor die man, maar nu zapte ik voor het eerst niet onmiddellijk weg. De Leeuw’s laatste gast was een kledingontwerpster uit België. Zij liet een filmpje zien van een blond tweejarig engeltje dat voor het eerst van zijn leven zichzelf en zijn vader in een spiegel ziet. De Belgische vrouw vergeleek de manier waarop de filmer zijn camera hanteerde met de wijze van kijken van Botticelli.
De Leeuw vroeg aan de Belgische of Botticelli een schilder was. Waarschijnlijk zal een cowboy uit de Pampa van Zuid Amerika ook vragen of Rembrandt een schilder is, maar de Leeuw is televisiepresentator in Nederland. Hij stelde zijn vraag duidelijk niet om de kijker te informeren maar voor zichzelf.
Dankzij de Zomergastenfilm Être et avoir sliep ik later als een roos. Nu zag ik deze documentaire voor de derde maal, je waant je bijna twee uur lang in de hemel op aarde. Zullen we Georges Lopez maar tot de liefste en beste meester ooit benoemen?
No comments:
Post a Comment