Klik op de foto.
De eenvoudige boekverkoopster uit Zutphen is thuis! Zaterdagavond in plaats van zondag al aangekomen omdat gisteren Amsterdam autoloos was. Gistermiddag zat ik een uurtje naast haar bed en vanuit haar slaapkamer ziet zij dit paradijs waarvan ik deze foto maakte. Zij vertelde me een geheimpje: vanuit haar kamer in Amsterdam zag ze meer wolken, vliegtuigen, het luchtruim van de wereld waar je herinneringen je weer naar San Francisco brengen. Daarom vroeg ze zich af of achterin dit paradijs niet een boom gekapt moest worden. Een luxeprobleem dus wat ik maar al tegoed begreep. Ik herinner me het piepkleine stukje lucht dat het raampje in mijn cel in de gevangenis van Scheveningen me gunde beter dan de prachtigste luchten die ik in vrijheid zag.
Het tramrailsongeluk is al met al toch heel hard aangekomen en het duurt nog wel een poos voor ze weer boeken verkoopt. Deze week komt haar zusje uit Zürich voor haar zorgen en beiden zal ik hier verwennen met een etentje. Die zus is eigenlijk autocoureur en raast normaal op de Zwitserse en Duitse autowegen met een gemiddelde van minstens 170 km/uur in haar nieuwste limousine. Ze is zojuist vertrokken en komt straks alweer aan! Bij Venlo passeert ze de grens, dus spotters kunnen haar daar langs zien flitsen als ze snel zijn.
1 comment:
Gerard reageerde met:
De dichter Bloem zei het zo mooi:
De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand
Door zolderramen, langs de lucht bewegen.
Post a Comment