Wantrouwen, Karel en Duyvendak.

Terwijl ik een boeiend artikel over Inez Weski lees dat vooral gaat over haar grote wantrouwen tegen het OM, politie en justitie; komt Karel aanlopen en gaat op twee meter afstand volmaakt ontspannen liggen mijmeren. Wie ook maar één mystiek gen in zich heeft moet hier onmiddellijk een hogere macht inzien.
Ik doe dat niet omdat ik weet dat het toeval bestaat, 23 sept. begint mijn cursus over het toeval aan de Radboud Universiteit Nijmegen en ik laat me nu niet van de wijs brengen!
Karel verwondert me wel. Hij is die ‘wilde buitenkat’die tegen me blies als ik ’s morgens en ’s avonds zijn eten bracht en dan eerst nog eens uitvoerig rond keek of er geen wolven, leeuwen of tijgers in de tuin liepen. Karel is de meest wantrouwende kat die Erica en ik ooit hadden. Die kat, die blaast de laatste tijd niet meer tegen me en komt zelfs dikwijls in mijn buurt liggen als ik in de tuin ben.
Nu Inez, zij is ‘die vrouw in het zwart, met die zwaar opgemaakte ogen’, die internationale strafpleiter weet u wel? Alleen al haar te zien is een plezier, maar haar heel precies te horen argumenteren is altijd geweldig vind ik. Inez zal haar diep gewortelde wantrouwen tegen “dat perfide OM” nooit opgeven verwacht ik, Karel geeft zijn wantrouwen tegen mij, terecht denk ik, wel op. Het bewijs lever ik hierbij want niemand anders zal het lukken hem in zo’n houding op 2 meter te fotograferen.
Ik ben zelf in de verste verte geen Karel of Inez en veel te goedgelovig over anderen en hiermee kom ik bij Duyvendak. Ik vond hem niet geweldig maar geloofde wel wat ten positieve over hem gezegd werd. Zo las ik in de pers dat hij wel integer en een "slim jongetje” was. Hoe komt die pers daaraan? Niet door onderzoek blijkt mij nu!
Een vrouw die ik enorm bewonder en veel ouder en wijzer is dan ik denkt namelijk heel anders over onze Duyvendak. Deze vrouw is volgens mij en de mensen die haar ook kennen zeer betrouwbaar. Ik bewonder haar om meerdere redenen bijvoorbeeld ook als chauffeur. Diep in de negentig en ontspannen met maximum snelheid over onze autowegen razen! Zij was de eerste in Nederland die 100 000 km op een teller van een volkswagen in Nederland had gereden en kreeg van Volkswagen daar, heel lang geleden dus, een medaille voor. Zij rijdt ook altijd nog schadevrij en zeker niet in een slakkengang!
Die vrouw zei, toen ze ‘integer’en ‘slim’ hoorde over Duyvendak: ‘hè, integer en slim (?), dat is nou precies wat hij niet was! Hij was het grootste ettertje en zeker niet slim die ik ooit in mijn klas had!’ Deze vrouw was zijn lerares Frans.