Eind van de jaren zeventig had ik als stagebegeleider voor de MTS in Deventer, twee leerlingen in een kibboets in Israël. Zij werkten in een elektronicafabriek in de nabijheid van hun kibboets. Leerlingen die hun stages in het buitenland deden waren altijd uitzonderlijk goede studenten. Ik prees mezelf gelukkig wanneer ik hen kon motiveren voor een buitenlandse stage.
Soms kwamen ze zelf met een voorstel zoals Jan V uit Harfsen die via een familierelatie in de VS terecht kwam. Na de eerste week werd hij zaterdagsavonds laat gebeld dat hij zondagsmorgens vroeg afgehaald zou worden om met zijn baas mee te gaan voor een reparatie bij een klant. Jan vloog(!) met zijn chef naar de klant en was voor zijn eindexamen al gecontracteerd bij dat bedrijf in Amerika.
De twee jongens in Israël hadden daar ook de tijd van hun leven. Gingen na de MTS naar de HTS waarna ik hen uit het oog verloor. In die tijd leefde de kibboets nog hoewel mijn leerlingen nooit in die kring van Eliane hebben gedanst. Jongens die aan de eerste computers werkten dansten niet maar werkten wel flink voor de kibboets onder anderen in de druivenpluk. Misschien wel in de kibboets Kyrian Anavium (‘stad van de druiven’) die een van de oudste is, lees ik in het artikel van Guus Valk in de NRC. De kibboets is dood lees ik ook bij Valk maar optimisten zien doormiddel van privatisering weer nieuwe kansen.
De tekening van Eliane is zo groot dat rechts een dansende vrouw buiten de scanner viel, mijn excuses aan haar. Klik voor een vergroting op de tekening.
No comments:
Post a Comment