Wereldkampioenen.

Wilhelm Steinitz. De eerste wereldkampioen.
Bobby Fischer werd in 1972 wereldkampioen schaken. Hij was een genie en een van de sterkste schakers uit de geschiedenis, maar werd een historische figuur voor de westerse wereld doordat hij de eerste Amerikaanse wereldkampioen was.
Voor een goed begrip ga ik terug in de geschiedenis. In 1886 won Steinitz de eerste match om het wereldkampioenschap. Eigenlijk riep Steinitz zichzelf na die match tegen de Oostenrijker Zukertort uit tot wereldkampioen. Hij had de plicht om zijn titel te verdedigen tegen reële uitdagers. Men, de schaakwereld, was het eens met Steinitz dat hij de sterkste schaker van die tijd was.
In het tijdperk vóór Steinitz waren er ook beroemde schakers die als de sterkste van hun tijd beschouwd werden. Ik noem er enkele:
Ruy Lopez (Spanjaard) 1530-’80, Philidor (Fransman) 1726-’95, Andersen (Duitser)1818-’79, Morphy (Amerikaan) 1837-’84.
Let op, dus één Amerikaan maar die moest naar Europa komen om beroemd te worden. In Europa bestond een schaakcultuur in Amerika nog zeker niet. De wereldkampioenen tot Fischer:
Steinitz (Oostenrijker) 1886-’94, Lasker (Duitser) 1894-1921, Capablanca (Cubaan) 1921-’27, Aljechin (Rus) 1927-’35, Euwe (Nederlander) 1935-’37, Aljechin 1937 tot aan zijn dood in ’46, Botwinnik (Rus) 1948-’57, Smyslov (Rus) 1957-’58, Botwinnik 1958-’60, Tal (Let) 1960-’61, Botwinnik 1961-’63, Petrosian (Rus) 1963-’69, Spassky (Rus) 1969-’72.
In 1972 won Fischer op IJsland de beroemde match om de wereldtitel van Spassky en toen hij tijdens het Corustoernooi in januari stierf werd dat wereldnieuws.