Vrijdag bracht Leuntje me takjes van de azalea praecox als troost voor de dood van Lennerd. De bloemtjes gingen in het weekend al open, ze zijn prachtig.
Gistermiddag was de crematie van Lennerd een indrukwekkende gebeurtenis. Lennerd was door zijn werk o.a. als dirigent van meerdere koren bekend en zeer geliefd. De Veluwe zaal in Dieren was overladen en er is veel gezongen, zijn dochter Roos speelde gitaar voor haar vader. Leuntje en ik zongen An die Musik van Schubert terwijl Leuntje ook de pianobegeleiding deed. Leuntje las daarna het gedicht ‘Het doodsbericht’ van Ida Gerhardt voor:
Langzaam zie ik hen gaan
die ik nog bij mij had,
de bocht om van het pad.
Wat gouddoorschenen stof,
dan wordt het in de hof
nog stiller dan voorheen.
De liefsten, - Eén voor één
2 comments:
Mooie webpagina over Lennerd, Willem.Een beetje veel mijn naam, nou ja. Jammer dat je niet noemde de weergave van een improvisatie van Lennerd met Jeroen den Herder. Daarin was hij zo betekenisvol aanwezig. Juist dàt onderdeel heeft op mij veel indruk gemaakt. Ik neem aan ook op jou, maar verder herken ik me goed in jouw verslag. Het afscheid van Lennerd was een indrukwekkend gebeuren, en dat kun je toch niet in woorden weergeven zodat de sfeer overkomt.
Mooi dat je hem zo op je web hebt gezet. leuntje
P.S.
Het gedicht van Ida Gerhardt aan het slot is prachtig.
Dat moet je nog even weten.
Dag ! L.
Post a Comment