Voor de Lange Termijn!

Vanmorgen was ik voor routinecontroles bij mijn cardioloog in het Deventer ziekenhuis. Hij riep ook het hoofd Hartfalenpoli erbij waarna zij zich liet ontvallen ‘dan gaan we voor de lange termijn!’ We hebben om haar opmerking geweldig gelachen, zij vinden mijn reacties op hun therapie dus zeer goed.

Ik ben thuis onmiddellijk begonnen vrienden te waarschuwen dat ze kans lopen voorlopig nog niet van me af zijn!

Het medicijnenpakketje dat mede verantwoordelijk is voor ‘de lange termijn’ ziet u op de foto. De assistente van mijn huisarts vond dat ik wel een fraaie pillensnijder verdiende voor mijn opmerkelijke ‘gezondheid’. Een dolle dinsdag?

Flitshuwelijk?

Dinsdagmorgen 9 uur, de foto maakte ik gistermorgen om 11 uur. De computer geeft maandag aan, die staat ver ten westen van Gorssel. Janny en Hella zagen de ooievaars zaterdag voor het eerst weer terug. Hella woont naast de kerk en Janny er tegenover. De Nederlandse ooievaars trekken vooral via Gibraltar naar West Afrika. De terugkomstdatum voor dit paar moeten we op 23 februari houden denk ik, dat is echt heel vroeg.

De trek is een gevaarlijke onderneming en volgens mijn ooievaarsboek sneuvelen er veel jonge dieren die de reis voor het eerst maken. Terug in Nederland vallen er nog wel eens verkeersslachtoffers, ze vliegen dan te laag over autowegen en worden gepakt door hoge vrachtwagens.

Over het paar hier op de kerk in Gorssel gaat een verhaal waar ik alleen voor de helft voor insta. Een jaar of vier vijf geleden sneuvelde het mannetje op de weg Zutphen – Deventer zoals beschreven. Het vrouwtje had toen al jongen of eieren in de laatste dagen. Er ontstond dus een levensgevaarlijke situatie voor de jongen. Tot hiertoe sta ik in voor de waarheid. Na korte tijd vloog een groep wilde ooievaars over de kerk. Het vrouwtje steeg op en haalde een nieuw mannetje uit die groep. Als dit verhaal klopt ziet u hier dat mannetje want ooievaars hebben een relatie voor het leven

Wolven.

Bij Karel Knip in Alledaagse Wetenschap lees ik dat de hond al zeker 14 000 jaar rond en bij de mens woont. De kat “pas” 4000 jaar. De hond en de mens begrijpen alkaars geluiden en gebaren dan ook veel beter dan de mens en de kat.

Toen ik Erica leerde kennen bracht ze haar hond Madsy, een boxer, mee. Madsy en ik konden het zeer goed met elkaar vinden zolang de afstand tussen Erica en mij niet te klein was. Kwamen Erica en ik volgens Madsy te dicht bij elkaar dan werd ze vreselijk jaloers en probeerde zij zich tussen ons te dringen. Ja, honden en mensen begrijpen elkaar.

De wolf is de stamvader van de honden en was ook het favoriete dier van Erica. Mooie plaatjes van wolven verzamelde ze en wat er over hen bekend werd las ze. Toen we in 1989 Yellowstone National Park bezochten was daar een beweging gaande om de wolf weer toe te laten. We hebben die actie toen ondertekend natuurlijk. De boeren rondom het park waren fel tegen, maar de Amerikanen hebben dikwijls geweldige wetten. Voor Yellowstone zei de wet dat wanneer wolven uit zichzelf, dus zonder bemoeienis van de mens, het park in kwamen zij niet meer verjaagd mochten worden. Een jaar of vijf later trokken de wolven vanuit het noorden het park in en inmiddels leeft er tenminste een roedel.

Toen ik vannacht hierover nadacht kwam onze regering en Rouvoet in beeld. Er is slechts één zoogdier dat een hogere, en breder verspreide, sociale structuur dan de wolf heeft namelijk de mens. Misschien had Rouvoet zijn honderd dagen stage bij de wolven moeten doorbrengen. Bijvoorbeeld kindermishandeling komt bij de wolven niet voor en de kinderopvang kan niet beter. Voor de kleintjes zijn alle volwassenen verantwoordelijk en allen zorgen voor ze. Klik op de foto.

De toestand.

Deze week had ik het gevoel dat ik het druk had. Laat ik met het eind beginnen. Sorry het is me gisteravond niet gelukt ‘Deep throat’ helemaal te zien. Na een poosje kijken verveelde ik me steeds weer zo erg dat ik vijf minutenpartijtjes ging spelen bij ICC (schaakclub op Internet). Daardoor vielen er zulke grote gaten in de film dat ik hem nu weer niet gezien heb!

Wat ik wel heb gezien is de foto op blz.5 van Zaterdag &cetera in de NRC. Daarop vielen vooral Balkenende, het jongetje, de zak aardappelen, de man met oranje stropdas en de vrouw in klederdracht op. Ik beperk me tot de vrouw in klederdracht. Inderdaad blijkt het een protestante vrouw uit Zuid-Beveland. Dat hadden we op een CDA-bijeenkomst in de Grote Kerk (vroeger onze Lieve Vrouwe kerk) te Kapelle ook verwacht. Waar blijkt haar identiteit uit? Allereerst de gouden stikken halverwege het voorhoofd, ik denk dat ze door haar leeftijd inmiddels wat laag staan. De bloedkoralen, meestal 3 tot 5 strengen met het slot achter. Bij rijke vrouwen (als mijn tante Dirkje!) werd een kostbaar driedelig rondslot voor gedragen. De gouden kroonspelden op de kap naast de stikken. Misschien dat zij op zondag naar de kerk ook haar zilveren beugeltas met daarin het bijbeltje met goud op snee draagt en een koord om haar hals met daaraan een lange zilveren ketting met het horloge in haar schortenband?

Ja mijn tweelingbroer Piet en ik hebben tante Dirkje dikwijls bezig gezien bij het aankleden. Voordat die kap opging en die haarrol werd gevormd werd het haar gekamd. Je wist niet wat je zag! Die haarrol was het enige zichtbare stukje van een vloedgolf gitzwart haar tot ver over haar middel, zo iets vergeet je nooit meer.
Klik op de foto's voor een vergroting.

Slot Nijenbeek.

Op 11 september 2005 schreef ik over Slot Nijenbeek, eigenlijk de ruïne die wij hier vlakbij jaar in jaar uit verder zien vervallen. Erica en ik hebben het altijd heel erg gevonden dat wij Nederlanders zo slecht met ons erfgoed omgaan. Wij zijn niet de enigen die dat betreuren. Dat blijkt weer eens uit een comment dat ik vanmorgen ontving:

PBREYNDERS has left a new comment on your post "Slot Nijenbeek":
Nijenbeek Castle is important to me. I see it every time i have been in The netherlands over the last 35 years and it gets worse every time. Anything going on to stop the decay? It is a national scandal. Heritage conservation the Dutch way!
Peter Reynders
Canberra Australia

Drents museum.

Vandaag met Janny en Hella het Drents Museum bezocht. De Chinese beelden zijn inderdaad bijzonder mooi. En, net als wij, kwamen daar ontzettend veel mensen op af. Uiteindelijk zijn we Assen ontvlucht en hebben we in Rolde geluncht, daarna hadden we nog tijd voor een verkenning van Noord-Oost Drenthe dat we alle drie niet kenden. De foto’s spreken voor zich, er mocht niet geflitst worden. Op de terugweg hebben we, om mij wakker te houden, gezongen. Er is duidelijk genoeg talent om een trio op te richten, twee sopranen en een bariton het klonk geweldig. Autorijden heeft dus wel nut!

Huiswerk.

Gisteravond om 10 uur mocht ik het oude vak van bijles geven weer eens uitoefenen. Otger moest Polynomen ontbinden in factoren. Wij gebruiken het woord polynoom pas later en zeggen veelterm. Een voorbeeld van een Canadese huiswerkopgave:

Factor, if possible.

4x²-20x +25

de bedoeling is dat Otger dat als volgt bewerkt:

= (2x)²- 10(2x) + 5² = (2x – 5)(2x-5) = (2x – 5)²

Had je dat goed Otger?

Van het optellen of aftrekken van drie ‘termen’ maak je een vermenigvuldiging van twee termen, die hier een kwadraat vormen omdat ze gelijk zijn.

Gelukkig kwam Michiel me te hulp hij is een perfectionist in hart en nieren. Hij eiste dat we vooraf Otger het nut van dit algebraïsch gedoe heel duidelijk maakten. Dat lukte, vooral dankzij Michiel zelf, heel goed. In de techniek is geen constructieberekening denkbaar zonder polynomen. Op het plaatje ‘zie je’ de polynoom y = x²- x -2. Dit is een parabool en in al die miljoenen autolichten zit een parabool achter het lampje.

Vanmiddag sprak ik nog even met Thijlbert (in Alice Springs) en hij vertelde me dat hij dankzij het feit dat ik (via de MTS) al heel vroeg een computer had, die computer voor het uitrekenen van polynomen gebruikte. Dus Otger als je nog wat trucjes wil weten om lui te worden: zet dan Skype aan naar je oom Thijlbert!

Fagottenkwartet Phenix

Gisteren naar het Koffieconcert in de Kapel op ’t Rijsselt geweest. De keren dat ik daar een concert meemaakte waren alle zeer goed. Ook dit concert was weer volop genieten. Een Vlaamse groep van vier mannen, uniek natuurlijk, een kwartet van vier fagotten. Mijn foto’s hadden wel iets meer licht mogen hebben. (haha, hier Eliane, ik ben even naar binnen gehackt en heb de foto lichter gemaakt)
De lage tonen van de fagot krijg je alleen door een lange blaaspijp. Om het instrument hanteerbaar te houden is de fagot daarom dubbelgevouwen en de contrafagot zelfs driedubbel. Op de foto (op klikken) toont Willem van Volsem zijn contrafagot. De fagot is van esdoornhout gemaakt, hoe ouder het hout hoe beter.

Het schoolbord met krijtje.

Op de frontpagina van de Wetenschapsbijlage van mijn krant een bladvullend artikel van Margriet van der Heijden over het schoolbord. Werkelijk een heerlijk artikel. Van der Heijden ging aan de universiteiten na of en hoe het schoolbord met krijtje nog in gebruik is. Bij de wis- en natuurkundigen is het nooit weg geweest en voor velen nog altijd ‘het’ middel om met hun studenten te communiceren. Ik citeer:
Professor Herman Duparc (1918-2002, wiskundige) in Delft was ook een bordvirtuoos, zegt theoretisch-fysicus Bais. “Hij had iets heel speciaals: hij schreef met twee handen. Hij begon helemaal links met het krijtje in zijn linkerhand, pakte halverwege het bord het krijtje in zijn andere hand en werkte dan door naar helemaal rechts. Dat was heel mooi.”
In mijn herinnering was het nog mooier. Wanneer Duparc in discussie was met de zaal schreef hij met zijn rug naar het bord gewoon door en bleef de regel keurig horizontaal.
Het schoolbord in de keuken dat Erica en ik lieten aanbrengen dient alleen nog als communicatie met mijn thuishulp en als boodschappenlijstje, maar hulde aan Arne Mastenbroek onze architect in 1970-’71.
Wat Van der Heijden niet onderzocht is de rest van het onderwijs. Veel van mijn lessen, en van mijn collega’s, begonnen met elektrotechnische schema’s en bijbehorende formules op het bord. Je bouwde het schema al pratend op waardoor de leerlingen het veel beter begrepen. Voor de leek zijn de technische symbolen een raadsel maar voor de technicus vormen zij zijn tweede taal. Erica kreeg op de kweekschool nog het vak bordtekenen en reken maar dat zij en haar collega’s duizenden kunstwerken op onze schoolborden toverden. Het bord met krijtje leeft.

De rijke Russen.

Weidende Pferde III, Franz Marc 1910.
De paarden in de naam van mijn blog zitten echt wel in mijn hoofd, echter zijn er zoveel onderwerpen waarover ik me gedwongen voel te schijven dat sommigen op de wachtlijst staan. Terwijl ik zelf wachtlijsten haat. Dit schilderij staat al heel lang op mijn wachtlijst maar nu mag en moet het op mijn blog omdat het vorige week bij Sotheby’s is verkocht naar Rusland voor 16,5 miljoen euro.
Een deel van de nieuwe Russische rijken is actief bij ons in West Europa op de kunstmarkten en heeft nu geen concurrentie van de Amerikanen die bezig zijn met hun hypotheekcrisis. Is dit de tweede golf van Europese kunst die door de Russen wordt opgekocht? Catharina de Grote liet haar Franse minnaars de prachtigste kunst meebrengen heb ik begrepen en veel daarvan is sinds die tijd in St.Petersburg.

Onverwachte zet.

Gisteravond won ons team van Ugchelen. Dat waren we aan onze stand verplicht, maar toch.
Zelf was ik de eerste die won, daarom mag ik twee partijfragmenten tonen. In het bovenste diagram ben ik met zwart aan zet en heeft wit juist 24.f2-f3 gespeeld. Mijn loper op e4 staat nu aangevallen. Zonder nadenken ben je dan geneigd de loper weg te halen en b.v. naar g6 te spelen. Gelukkig speelde ik ‘de onverwachte zet’ 24…,Tc2. Ik zag duidelijk aan het gezicht van mijn tegenstander dat hij schrok.
In het tweede diagram speelde ik 26…, Txd2. Een zogenaamd kwaliteitsoffer. Je ‘offert’ de toren van 5 punten voor een loper van 3 punten. In mijn geval won ik daarna snel. Euwe leerde ons in zijn voortreffelijke schaakleerboekjes dat een pion zoals die op d3 evenveel als een toren waard is. Na 26…,Txd2 27.Txd2 Dxe3 stond wit verloren en om in schaaktermen te blijven ‘was de rest een kwestie van techniek’.

Prins Willem Adriaan.

Vriendin J werd vorige week op haar bridgeclub aangesproken: ‘Willem Duvekot heeft nu ook een vriendin hè.’ …?... ‘Ja, namelijk “de eenvoudige boekverkoopster uit Zutphen”, ze is geregeld bij hem!’.
Vriendin J liet haar twijfels merken en vertelde dat ik gelukkig een flinke schare vrienden en vriendinnen heb. Ondanks dat sloeg
’s nachts het onbestuurbare toe. J viel in een bijzonder realistische droom, zo’n droom waarvan je na het wakker worden nog een poos in het ongewisse blijft over droom en werkelijkheid. Haar droom:
‘Zij ging mij opzoeken en kwam terecht in een feest. Ze werd opengedaan door Mabel en ook Friso en Maxima waren er en bevestigden dat het erg leuk was dat ze kwam en ja wat een feest voor Willem hè en “zij” was ook al zwanger!’
Fantastisch om als oude, al 40 jaar geleden gesteriliseerde, republikein een feestje te krijgen met twee prinsessen en een prins en vader te worden.

De Friese roodbonte.

Voor de Chinese medemens leven we nu in het jaar van de rat, voor de Stichting Zeldzame Huisdierrassen is 2008 het jaar van de Friese roodbonte koe. Mijn krant had gisteren deze mooie koe op de achterpagina. Een foto van Hinke Fiona Cnossen , ik zal haar adres zien te krijgen en om meer foto’s vragen. Misschien kan ik wel een keer gaan kijken op haar(?) boerderij.
Waarom is dit een mooie (melk)koe en zie je geregeld vreselijk lelijke melkmachines in de wei lopen? De oorzaak is dat ‘we’ steeds meer melk per koe wilden.
Deze nog altijd zeldzame roodbonte heeft een rechte rug een normale uier sterke achterpoten geen uitstekende botten een prachtige koe. Het karakter van een koe als deze is ook veel aangenamer, een rustig dier waar de kinderen tussen kunnen spelen. Leve het jaar van deze koeien!

Crematie Lennerd.

Vrijdag bracht Leuntje me takjes van de azalea praecox als troost voor de dood van Lennerd. De bloemtjes gingen in het weekend al open, ze zijn prachtig.
Gistermiddag was de crematie van Lennerd een indrukwekkende gebeurtenis. Lennerd was door zijn werk o.a. als dirigent van meerdere koren bekend en zeer geliefd. De Veluwe zaal in Dieren was overladen en er is veel gezongen, zijn dochter Roos speelde gitaar voor haar vader. Leuntje en ik zongen An die Musik van Schubert terwijl Leuntje ook de pianobegeleiding deed. Leuntje las daarna het gedicht ‘Het doodsbericht’ van Ida Gerhardt voor:
Langzaam zie ik hen gaan
die ik nog bij mij had,
de bocht om van het pad.
Wat gouddoorschenen stof,
dan wordt het in de hof
nog stiller dan voorheen.
De liefsten, - Eén voor één

Voorjaar en winter.

Gisteren schreef ik op verzoek van Ruud Merza een (klein)stukje over Fischer voor ons clubblad Palladium. Automatisch zette ik dat op mijn blog, zo gewend ben ik dat kennelijk.
Hier is het ’s nachts winter en overdag voorjaar. Voor de Toverhazelaar, Winterakoniet, het Sneeuwklokje en de Bonte krokus is dat duidelijk geen probleem. Het zijn vooral de eerste en de laatste die de aandacht trekken vandaar deze foto’s.

Wereldkampioenen.

Wilhelm Steinitz. De eerste wereldkampioen.
Bobby Fischer werd in 1972 wereldkampioen schaken. Hij was een genie en een van de sterkste schakers uit de geschiedenis, maar werd een historische figuur voor de westerse wereld doordat hij de eerste Amerikaanse wereldkampioen was.
Voor een goed begrip ga ik terug in de geschiedenis. In 1886 won Steinitz de eerste match om het wereldkampioenschap. Eigenlijk riep Steinitz zichzelf na die match tegen de Oostenrijker Zukertort uit tot wereldkampioen. Hij had de plicht om zijn titel te verdedigen tegen reële uitdagers. Men, de schaakwereld, was het eens met Steinitz dat hij de sterkste schaker van die tijd was.
In het tijdperk vóór Steinitz waren er ook beroemde schakers die als de sterkste van hun tijd beschouwd werden. Ik noem er enkele:
Ruy Lopez (Spanjaard) 1530-’80, Philidor (Fransman) 1726-’95, Andersen (Duitser)1818-’79, Morphy (Amerikaan) 1837-’84.
Let op, dus één Amerikaan maar die moest naar Europa komen om beroemd te worden. In Europa bestond een schaakcultuur in Amerika nog zeker niet. De wereldkampioenen tot Fischer:
Steinitz (Oostenrijker) 1886-’94, Lasker (Duitser) 1894-1921, Capablanca (Cubaan) 1921-’27, Aljechin (Rus) 1927-’35, Euwe (Nederlander) 1935-’37, Aljechin 1937 tot aan zijn dood in ’46, Botwinnik (Rus) 1948-’57, Smyslov (Rus) 1957-’58, Botwinnik 1958-’60, Tal (Let) 1960-’61, Botwinnik 1961-’63, Petrosian (Rus) 1963-’69, Spassky (Rus) 1969-’72.
In 1972 won Fischer op IJsland de beroemde match om de wereldtitel van Spassky en toen hij tijdens het Corustoernooi in januari stierf werd dat wereldnieuws.

Lennerd Oosthoek.

Vanmorgen ontving ik het bericht dat Lennerd is overleden. Lennerd was meer dan 15 jaar voor Erica en mij niet alleen onze zangleraar maar was ook een vriend waar wij veel van hielden.

Waarom zijn we gek geworden?

“Met de Visa GreenCard worden al uw uitgaven CO2-neutraal” zegt de reclamefolder.
De ‘eenvoudige boekverkoopster uit Zutphen’ vroeg me de wetenschappelijke verklaring van het wonder van de CreenCard onder het motto ‘jij weet toch alles!?'.
Waarom zijn we gek geworden betreffende het milieu? Ik denk omdat “ze” er geld mee verdienen. In een artikel laatst in mijn krant werd de verwachting uitgesproken dat ongeveer 10 000 mensen binnenkort hun geld verdienen met de handel in emissierechten. De bank Fortis loopt daarin wereldwijd voorop. Bij de voormalige ABN Amro doet de emissierechtendeskundige een schipperstrui aan in de werkuren om zich duidelijk te onderscheiden van zijn collega’s in het pak.
In de wereld van de biobrandstof zet de directeur breed glimlachend zijn diesel van ruim een ton voor de pomp om te laten zien hoe hij het milieu spaart. De mensen op wier grond nu biobrandstof verbouwd wordt om de dieselmotor te eten te geven kunnen hun echte eten niet meer betalen.
Om de handel in emissierechten in de hand te houden willen “ze” een veiling in Europa invoeren, een veiling in lucht dus.
Ja, we zijn gek geworden. Nu het geld zich van het milieu heeft meester gemaakt zullen de armen onder ons armer worden. Dat laatste is een natuurwet: ‘geld beweegt altijd naar de rijken toe en van de armen weg’. De armen en het milieu zijn de slachtoffers van de schipperstruien.
Met deze trieste conclusie zal ik me bij de boekverkoopster moeten vervoegen.

Het weekend.

De foto geeft goed de situatie op de werkvloer weer vindt mijn thuiszorg Esther. Dit was gistermiddag in het jachthuis dat Prins Hendrik cadeau kreeg van de Noorse koning in het begin van de vorige eeuw. Later werd het een jeugdherberg en gisteren vierde de Lochemse schaakclub er haar jaarlijkse feestje. Kees had problemen met zijn laptop maar kon toch de eerste en de tweedeprijswinnaar aanwijzen, zij eindigden met 7 uit 8 en 6 uit 8, de rest van de ranglijst zit nog in de laptop. Kees maak je geen zorgen iedereen weet zelf zijn score wel van mij was dat 5 uit 8. Maria deelde, met kus, de twee prijzen uit. Natuurlijk hoop ik volgend jaar weer mee te mogen doen en Kees dankjewel voor al je goeie zorgen.
Zaterdag volgde ik een workshop van Niki, Yiddish zingen. Voor mijn doen echt een druk weekend.

Creatief, vervolg.

Victor Vasarely, Schaak.
Hersenonderzoekers hebben nu ook onze creativiteit te pakken. Ze denken een onderscheid te zien tussen twee denkmethoden.
Bij de creatieve denkmethode wordt half onbewust gedacht in losse associaties waardoor de oplossing van een probleem vaak in één keer verschijnt het ‘Aha Erlebnis’.
Bij de analytische denkmethode gaat we systematisch en bewust zoeken, de oplossing komt geleidelijk en in gedeelten tot stand.
Aldus, volgens mijn krant, het tijdschrift Neuropsychologia van 2008, de onderzoekers werkten met proefpersonen die hersenelektroden kregen opgeplakt.
Ik voel wel veel voor deze theorie. Dan begrijp ik nu tenminste waarom je in de ene schaakpartij moeizaam zit te ploeteren en je de zetten als het ware uit je hersenen moet persen en een andere partij zich als het ware vanzelf speelt.
Bij de proefpersonen bleek bij de creatieve methode de rechterhersenhelft actiever dan bij de analytische methode. Zondag ben ik uitgenodigd op een feestdag van de Schaakclub Lochem.
Ik hoop natuurlijk op de creatieve methode.