Begeestering.

Toen ik dit weekend las over Wagner en Sancho (en gisteren over hen schreef) die een Zwartgat van het Cern vrezen werd ik gefascineerd door de menselijke geest. De gedachte dat de mens, nu al(!), instaat zou zijn zichzelf en de aardbol in één klap te laten verdwijnen is fascinerend. Het idee blijft me bezighouden, niet als mogelijkheid maar dat de mens dit kan bedenken. Ter geruststelling van bang uitgevallen lezers: de kans op ‘ons’ zwartgat is nog veel kleiner dan de kans dat Lucia de B een moordenaar is!

Marian, waar ik 27 maart over schreef vertelde me dat ze begeesterd werd door het Zwarte Vierkant van Malevitch toen ze daar in levende lijve tegenover kwam te staan. Waarschijnlijk is dat in 1989 in het Stedelijk in Amsterdam geweest tijdens de grote Malevich tentoonstelling. Ik kan me de begeestering van Marian heel goed voorstellen. Zelf had ik dat met "Who's Afraid of Red, Yellow and Blue” van Barnett Newman, maar ook toen ik als puber Anna Karenina las. ‘Zo was dus het leven: passie, hartstocht en de dood, fascinerend!’ Stephan wordt al jaren lang begeesterd door Karl May die tientallen boeken schreef over een land waar hij nooit was geweest en mensen die hij nooit had gezien. Stephan is in Nederland de beste Karl May kenner denk ik.Vanmorgen ging ik koffie bij hem drinken en deze foto’s maken. Vooral ‘Het Geheim van den Witten Bison’ beveel ik aan. De s in bison gebruik ik ook in mijn Nickname WitteBison op Internet als schaker bij ICC. Toen ik vorige week op de verjaardag van mijn tante Adrie in restaurant De Keine Toren in Baarland verscheen begroette mijn neef Dick me met ‘Ha, de Witte Bison’. Ik voelde me vereerd natuurlijk, Dick lichtte dit voor de jongere familie toe door ‘hij was vroeger niet zo’n braaf jongetje’.
Klik op de foto's.