Eugène Delacroix, La Liberté guidant le peuple, 1830.
Na twee ongezellige plaatjes van gisteren en woensdag een mooi en beroemd schilderij. Voor mij biedt dit schilderij de gelegenheid om de BDE serie te beëindigen.
In 1999 lag ik tien dagen op zaal voor chemotherapie tegen HCL (hairy cell leukemie). HCL doodt de cellen in je beenmerg zodat je geen bloedlichaampjes meer aanmaakt. Na een week was ik erg uitgeput, heel moe en overal pijn. Ik vond dat ik een goed leven achter de rug had en straks met Erica moest bespreken dat ik wel dood zo gaan en dat niet erg vond.
Toen de deuren voor het bezoek opengingen zag ik echter dit schilderij met echte mensen. Ik dacht dit kan niet en zag dat het Erica was die het vaandel droeg en daarachter Michiel en Thijlbert. Eliane en de kleinkinderen weer daarachter. Ik vond het wel gek dat dit kon. Maar nee, dat kon inderdaad niet want midden in de zaal stond Beatrix. Ik realiseerde me dat Beatrix de enige in ons land was die buiten het protocol om een leger naar huis kon sturen, maar geen nood. Erica liep met haar leger recht door tot Beatrix ze pakte Beatrix op, zette haar aan de kant en zei ‘voor jou heb ik even geen tijd’en liep met het leger door naar mijn bed.
Hallucinaties als deze lijken heel reëel als je heel zwak bent en je bloedsomloop niet in orde is. Omdat ik het zelf een prachtige ervaring vind en het schilderij zo mooi zet ik het op mijn blog. Klik op het schilderij voor een vergroting.
No comments:
Post a Comment