Een moeilijke dag voor de werkelijkheid. Vanmorgen stierf Huub, zijn familie en vrienden hebben dit verwacht maar je zweeft toch tussen die wereld die je niet kent (niet bestaat) en de realiteit. Veel plezier hebben wij samen gehad over het niet geloven (ik) en het wel geloven (hij). Vele gesprekken soms wekelijks en later ook als hij wist dat Esther, mijn thuiszorg, er was omdat zij iets toevoegde wat wij kennelijk niet wisten of hadden.
Maar vandaag sprak ik ook een champagnebrunch af voor vier personen (Esther, Janny, Wil en ik) op mijn verjaardag in een klein restaurant in de Spijkerboorsteeg in Deventer, ja ik weet wel hoe je jezelf kunt verwennen.
Ook diende ik nog als kennisbron voor Ellen de Bruin die een passage, in het Nederlands, uit Hamlet zocht. Michiel leidde me door mijn eigen boekenkast naar Hamlet: “Neen, neen, het is maar gekheid; vergiftiging uit gekheid; geen sprake van enige aanstoot.”
Het ging hier om een vertaling Van Dr. L. A. J. Burgersdijk van Shakesspeare.
Het artikel in het Economiekatern van het NRC Handelsblad van vandaag waar Eliane deze tekening voor maakte heb ik ook gelezen.
Ik kon alles goed afsluiten met mijn laatste oesters en een heerlijk glas wijn. De twaalf oesters gingen in drie fasen: gisteren vier rauw met citroen en wijn, vandaag in tweemaal vier onder de gril. Ik heb het oestervocht nog over voor een sausje morgen
1 comment:
Mijn vriendin Laura mailde me nog de Komrijvertaling: "Nee, nee, ze schertsen alleen maar ... gif in scherts. Niets kwetsends aan."
Post a Comment