Marietje en de Bosuil.

Vannacht hield de bosuil me weer wakker, dat is een voorrecht van deze streek waar ik geweldig van geniet. De bosuil is een enorme opschepper, Marietje zou dat beaamd hebben.
Jarenlang hield ik kippen, voornamelijk de Noord Hollandse kriel. In de zomer in de ren en in de winter vrij in de tuin. Meestal een toompje van vijf kipjes en een haan. In de winter wilden mijn kipjes ook 's nachts niet in het hok, maar gingen in de berk ernaast. De haan het laagst om zijn kipjes te beschermen tegen rovers die de boom in zouden willen. Helemaal bovenin Marietje omdat zij de oudste was en het meeste wist en kon. Wanneer ik in de tuin de krant las kwam ze naast me of op schoot en las mee, dat kunnen maar weinig kippen.
Op een nacht was er plotseling een enorm lawaai in de berk. Natuurlijk was ik zeer snel ter plekke maar luid roepend werd Marietje door een bosuil afgevoerd. Ik sprak de overlevenden toe en zei hen dat het leven soms zwaar kan zijn en dat we moesten berusten in de natuur zoals die was.
Marietje deed dat niet, maar dat wist ik toen nog niet. Twee dagen later werd ik gebeld. 'Was ik die man die verstand van kippen had en of ik misschien een kip mistte?' Ik zei dat ik geen kip tekort kwam, maar dat ik er laatst wel een verloren had aan de bosuil. Er was sinds kort een kip in hun tuin en of ik toch eens wilde komen kijken en hen raad geven wat ze nu moesten doen en ze woonden maar een honderd meter van me af. Ik beloofde tegen de schemer te komen dan kon ik de kip ook eventueel pakken en meenemen. Ik ging, eerst kennis maken en luisteren naar twee lieve oude mensen die door de komst van een kip toch danig ontregeld bleken. Ik beloofde in ieder geval die kip mee te nemen en wij naar de tuin. Ja hoor, daar zat Marie die zich via een ladder door mij gewillig liet pakken.
We hebben toen binnen een reconstructie bedacht. De bosuil vloog met een veel te zware vracht zuidwaarts. De vracht, Marie dus, wurmde zich los en vloog oostwaarts tot in de tuin van deze aardige mensen. Marie wist het toen ook niet meer en liet zich verder vertoedelen door de lekkere hapjes die voor haar bij de Welkoop werden gehaald. Eenmaal weer thuis kreeg Marietje enorme praatjes ze kakelde de hele omgeving bij elkaar.
Het mannetje van de bosuil (vooral bij Geluid 2, hoort u het verschil) heeft een prachtige melodieuze stem het vrouwtje is een schreeuwlelijk.