DIE ZIT

Nicolaas Veter is zijn pseudoniem, de dichter in Gorssel die vanmorgen zijn werk al gedaan had!

DIE ZIT

Heerlijk lijkt mij dat
Zitten op een stoel,
Een koninklijke stoel,
Niet zo maar een,
Maar een van Gubbels
En dan een biertje uit het vat
Of limonade
Met bub, bub, bubbels

Gubbels in Gorssel

2 November schreef ik in "Een Stoel" over de tentoonstelling Gubbels Totaal in het Arnhems Museum. Zaterdag j.l. mocht Erica het kunstwerk ophalen. De stoel is geweldig!

Promotie

Ruud en ik in de prijzen. Ruud won vandaag en is ongedeeld vierde(25 euro), ik speelde remise en ben gedeeld tweede met Hartgens (ieder 35 euro). Twee per groep promoveren, hier Camozzi en ik. Doordat ik 0,25 Sonneborn-Berger- punt meer heb dan Hartgens, ga ik volgend jaar tenminste naar groep 5! Natuurlijk ben ik tevereden.

Zaterdag, 29 januari.

Vandaag speelden Ruud en ik remise. In mijn groep heb ik het niet meer in eigen hand zoals hier te zien is. We beginnen morgen om 11.30 uur aan de laatste ronde. Als Camozzi wint is hij nummer 1, maar Jonkheer is taai zoals ik al zei. Judit won vandaag van Sokolov.

Wijk aan Zee, 28 januari

Hans en Julia.
Bij aankomst vanmiddag in Wijk aan Zee kwamen Veselin en de Klerekast ons tegemoet. Ruud beaamde dat mijn vertaling van het Bulgaars waarschijnlijk correct is geweest.
We hadden een goeie dag, Ruud en ik, beiden winst. Ruud met een loperoffer en ik vanuit de opening. Ik heb Ruuds partij niet, dus geen diagram.In mijn groep blijft het nog spannend, zoals je hierboven kunt zien.
Na mijn partij ging ik naar het toernooicafé waar ik kennismaakte met Hans en Julia, waardoor deze dag helemaal goed werd.
De (eerste!) match! om het wereldkampioenschap waarover ik met Hans en Julia sprak was die tussen Steinitz en Zukertort in 1889. De wedstrijd werd gespeeld in New York, St. Louis en New Orleans. In de laatste stad werd Champagne tijdens de partijen gedronken. De wedstijdleiding leek andere dranken te gewoon voor een wereldkampioenschap.
Vanaf hier groet ik Hans en Julia en vezoek Julia me nog eens te vertellen wat zij heeft met New Orleans. Ook attendeer ik hen op het blog ven Elian: www.duvekot.ca

Veselin Topalov in Wijk aan Zee

DE KRUK EN DE KLEREKAST
Gisteren na de partij liep ik naar "mijn" invaliden WC , maar wie kwam daar uit? Ja, prachtig in het zwarte pak, met bloeddoorlopen ogen, een echte Klere(n)kast. Ik hoefde gelijk niet meer en krukte achter hem aan terug naar de zaal. Daar maakte Judit net een eind aan het spel van kopman Veselin Topalov. Topalov verdween en Judit bleef nog even zitten. Ik hoopte nog op een kans voor een kushand uit de verte maar die zat er niet in. Ineens ging de KK op snelheid naar de uitgang en ik er weer achter aan.
Uit de kleedkamer kwam Veselin en ik zag de angstflits in zijn ogen toen hij de KK gewaar werd. Het gesprek ging in het Bulgaars dus u krijgt een vrije vertaling.
Topalov vermande zich, kwam rechtop,werd 5 cm langer zijn kin ging vooruit en wachtte af.
KK : grom grom, hoe kan dat nou??
T : ja dat weet je toch, die vrouw kan echt schaken.
KK: een moeder nog wel grom grom(!) en dan precies jij!
T: dat heb ik je toch al eens gezegd, al die kerels hebben al eens van haar verloren.
KK: grom grom grom......
T: Garry verloor toen... ook van haar, weet je nog?
KK: kon je dan niet 26 sct doen?
T(zeer snel): nee dan speelt ze zxq, prt, trz, mnu, xqp, qom, rom, wzq, klm, mrt, twq ...en ik kan inpakken.
De KK realiseert zich dat het hier Veselin Topalov is die kan schaken en gromt nog wat.
De KK ineens weer: zal ik.. uh...die trainer van haar....uh....?
T in grote nood: Jezus Boris ben je gek geworden, We zijn hier niet bij ons in Zvqukor! Dit is een westers land, waar nooit iets gebeurt, oh god Boris hou op.
KK: grom grom nou oprotten hier.

Beiden vertrekken richting hotel en ik ben mijn eigen schaak volledig vergeten. Snel naar de bar voor een Straffe Hendrik om bij te komen.

Luctor et Emergo, vervolg.

Hier had ik met 46...,Pxa1 een eind kunnen maken aan het Luctor et Emergo van Jonkheer. Ik zag het niet, na vier uur spelen ben ik op. Volgende week mijn upgrade, dan lust ik ze weer rauw! Nou ja misschien is Jonkheer wel lid van de Zwemclub "Lucter et Emergo" in Middelburg!?

Luctor et Emergo, 26 januari

De paring voor vrijdag en de stand na vandaag in mijn groep. Vanmorgen stond ik nog no. 1. Mett zwart had ik mijn tegenstander Jonkheer op de 46ste zet definitief onder water kunnen houden, liet hem helaas ontsnappen: remise. Mijn concurrent Hartgers won wel, ik moet in het weekend nog tegen hem dus ik heb nog kansen. Jonkheer die voor Middelburg speelt heeft mijn tweelingbroer Piet goed gekend. Piet speelde voor Goes en werd in de jaren '70 een keer kampioen van Zeeland.
Vandaag won Judit een prachtige partij van Topalov die nummer 1 stond! Ruud speelde ook remise. Morgen een rustdag.
Uitslagen, standen enz. kun je allemaal vinden op www.coruschess.com

Wijk aan Zee, 25 januari.

Nee geen mooie paarden in Wijk aan Zee vandaag, vandaar deze Pecheron van Eerelman.
Ruud verloor, hij overzag een overbelastingscombinatie. Mijn tegenstander ruilde alles zodanig af dat ik het eindspel dat resteerde eenvoudig kon winnen. Geen mooie partij.

NRC Handelsblad, 24 januari.

Wat onaardig van het CDA. Die jongens hebben eerst al hoge kosten moeten maken voor een "geldige" schietvergunning en nu dit weer. Met die signalen heeft het CDA wel gelijk. Deze beroepsgroep geeft zelf al voldoende signalen naar ons af, we komen anders in de war hoor.

Wijk aan Zee, maandag 24 januari.

Ruud met zwart liet de winst glippen. Als toeschouwer achter hem staand was het voor mij heel simpel te zien: 1...,Kb3 2.Kc5,Tb8 en zwart wint. Hij was even schaakblind en het werd remise. Zelf won ik vandaag. Ruud heeft 2 uit4 en ik heb nu 3 uit 4.

Pinardsches Hörrohr, vervolg.

Gerard Burgers schrijft naar aanleiding van mijn vorig stukje:
Zo ziet inderdaad de stethoscoop van de vroedvrouwen er uit. Die luisteren er mee naar de foetale hartslag. Het woord "stethoscoop" - afgeleid uit het oud-Grieks - deugt niet: het betekent nl. "borstkijker", terwijl het insrument ook buiten de borst wordt gebruikt, en dan niet om te kijken maar om te luisteren. Het afgebeelde model is van hout en mono-auriculair, dwz. dat er met één oor wordt geluisterd.Daarmee is het een directe afstammeling van de oer-stethoscoop, zoals uitgevonden door Laënnec, Frankrijk, omstreeks 1810. Het prototype - door Laënnec zelf vervaardigd - was een doorboorde houten cylinder, in tweeën uitneembaar.De hedendaagse doktersstethoscoop ziet er heel anders uit: 2 oorstukken, geen hout maar metaal en rubber.Aan de ontdekking van de stethoscoop is een verhaal verbonden. Ik citeer nu verder Lindeboom:Laënnec ontdekte de stethoscoop. De aanleiding was een straattoneeltje in de tuin van het Louvre, waar jongens speelden met daar liggende boomstammen door aan de ene zijde te kloppen, terwijl aan de andere zijde met het oor tegen het zaagvlak geluisterd werd. Met een rol papier ( een in elkaar gerold cahier) probeerde hij het de volgende dag op een patiënt.Einde citaat.

Wijk aan Zee, 23/01/'05

Vandaag derde ronde, van de tienkampen. Mijn probleem: ik ben verbannen naar groep 6 door een dramatischen daling van 150 Elo punten in de laatste anderhalf jaar. Ruud en ik speelden altijd in groep 3. Ruud speelt nu in 4 en ik in 6! Hoe krabbel ik weer terug naar mijn oude rating? In de eerste twee ronden had ik na 3 uur spelen de energie niet meer om de, in feite, gewonnen stellingen in winst om te zetten en liet ze maar remise worden. Vandaag moest het anders. Ik speelde dus snel en in de diagram stelling had ik een uur minder tijd verbruikt en was met wit aan zet.
Goed, het is een voor de hand liggende zet: 44.Te6 x e7, .. maar toch een mooie. Ik dacht dat zwart wel op zou geven, maar nee hij liet mij nog een uur zitten tot zijn tijd op was en ik nog een uur over had. Onsportief, maar we kennen dat allemaal . Na 57 zetten gaf hij op zonder stukken en ik 2 pionnen op promotie en hij zonder tijd dus.
Ruud verloor vandaag en had ook echt slechter gespeeld, dan is het te verdragen.
Ruud met anderhalf op 50% en ik met 2 uit 3 op 67%.
(Niet clubschakers: als zwart het torenoffer aanneemt gaat hij mat na Dxf6+)

Wijk aan Zee

Alexandra Kosteniuk
Gisteren speelden Ruud(winst) en ik(remise) onze eerste partij in Wijk aan Zee. Voor het eerst zag ik Alexandra in levende lijve. Eliane denkt toch dat mannen beter schaken dan vrouwen, vroeger dachten we ook echt dat Russen beter schaken. Tja zo kunnen we steeds wel wat bedenken. Fotomodel en beroepsschaakster ik vind het wel een mooie kombinatie. Men denkt nu dat vrouwen , beter dan mannen, meerdere vaardigheden tegelijkertijd aan kunnen. Hier een levend voorbeeld?
A Woman Grandmaster since age 14 and an IM at 16, Alexandra, now a newly crowned GM, is a former world women's vice champion and quite a celebrity. Playing since age 5, she has quickly become a leading junior, winning both European and World titles in different age categories. A physical education graduate of the Russian academy, she is the current European women's champion and vice champion of Russia, a member of the bronze medal Russian team at the last Olympiad, she has published a book about her life and chess experiences, keeps playing in events around the world, and that's just chess! Alexandra gained fame when she was selected to play a part in a Russian film and had done quite a bit of product promotions and fashion modeling, even appearing in fashion magazines. Did I mention she likes to write poetry in her spare time? Lately this ambitious bundle-of-energy champion has been also wearing the hat of a chess ambassador, traveling and introducing chess to the less privileged. She played here in 2003 and is coming back stronger and more experienced.
Overgenomen van www.coruschess.com .

STRALENDE SCHOONHEID

Vandaag zagen we in Amesrfoort de tentoonstelling "Stralende Schoonheid" in het StadsMuseum Flehite. Vijfenzestig antieke Russische iconen. Een verkooptentoonstelling, de prijzen lagen tussen 2600 en 14800 euro. David Tchikvashvili koopt ze in Rusland en verkoopt in het westen. De iconen zijn prachtig, maar deze handel is dat meestal niet.

Pinardsches Hörrohr

Vanmorgen ontving Erica de Monatsbrief van Manufactum (een Duits postorderbedrijf waar ze erg dol op is).
Zaterdag aanstaande (dem Fabianstag) moeten de kinderen een Weidenpfeifchen snijden. Na 22 januari komen de sapstromen op gang en mag er niet meer gesneden worden. Met dit mooie Pinardsches Hörrohr kun je horen of het al zo ver is.
Volgens Erica en Eliane gebruiken vroedvrouwen dit ook, maar zo'n mooi Pinardschess?

Flöttjerpüaben

Was ist eine Weidenflöte (oder Weidenpfeife)?
Man kann im Frühjahr, wenn die Rinde eines Weidenbaums noch saftig ist, aus einem frisch geschnittenen Weidenstock eine Flöte basteln. Bläst man kräftig in sie hinein, so entsteht ein lauter Flötenton, dessen Höhe man (in Grenzen) verändern kann.
Die Salweide eignet sich gut für Weidenflöten. Das ist die Weide mit den gelben Kätzchen.
Der Bau dieser Flöte war früher ein Muss für jeden Jungen in dieser Gegend (Lippe). Die Flöte hieß auf Plattdeutsch "Flöttjerpüaben" (Flötenpfeife).
Die Flöte besteht aus dem Mundstück, aus dem Hohlkörper aus Rinde und aus dem Stock als Halter und unteren Abschluss .

Bovenstaande Bastelanleitung voor de fluit komt van http://www.mathematische-basteleien.de/
Onze kleindochter Piffin is in de familie de superster in het basteln. Ze leerde het al heel vroeg thuis en in de Kindergarten (Eltern-Kind-Gruppe Bad Canstatt) in Stuttgart. Zij was 8 jaar toen later in Gent een Galerie haar talent ontdekte en grote knuffeldieren van haar verkocht! Met dat geld spaarde ze voldoende om een éénwieler te kunnen kopen, ze leerde het zichzelf (echt heel moeilijk) en fietste op dat wiel door Gent en ook Gorssel. Erica zal daar een foto van opzoeken.

Judit Polgar

Vrijdag duiken Ruud en ik voor 10 dagen onder in de schaakwereld. Judit is al in Wijk aan Zee en heeft al drie partijen gespeeld, zie www.coruschess.com
De website van Corus geeft:
The undisputed strongest woman in chess history hasn 't played in 2004. The semi surprise 2nd place finisher of Corus A 2003 is now a (not so) new mommy and has been quite busy enjoying motherhood. Her last event was a convincing victory at the Essent crown group at the end of 2003 (4/6 - a full point ahead of the rest of the field) proving for the umpteenth time that her 2700+ rating is no fluke. Her many fans around the world are hoping that the first lady of chess found time between nursing, kiddy literature and lullabies to also open and update her databases and keep up with current chess events! I don 't know if her comeback after a full year 's hiatus would allow her to repeat her spectacular showing from 2 years ago, but have no doubt that this tough customer will more than hold her own!

Upgrade 2

Some people kept asking us to open up Willem's comments , so we did. And immediately an old girlfriend of Michiel's brother shows up!
Willem is our cyborg, he is going for some rewiring next month, after which he will hopefully be fit enough to travel to Canada. His last reboot is a while ago already, so we can be carefully optimistic. Maybe some day we can just upload Willem to cyberspace, that would be quite handy. Make him blog to eternity. After surviving three different types of cancer and a couple of heart attacks, he is open to any kind of medical experiment. He is a big fan of state of the art medical science, it keeps saving his ass.

Het bovenstaande heb ik overgenomen van Eliane's blog (www.duvekot.ca)

Het Arabische paard

Voor Riekje

iPod

Dit weekend is er weer een prachtige tekening van Eliane in het NRC Handelsblad. Haar illustratie hoort bij het artikel "Hoe een iPod een man tot waanzin drijven kan". Ik had nog nooit van een iPod gehoord of gelezen!

Tasmanië

Thijlbert (onze jongste zoon) was met zijn vrouw Kate op vakantie in Tasmanië. Hij schreef o.a.
'Tasmanië is een tamelijk eenzaam eiland. Er wonen maar weinig mensen en er zijn alleen smalle kronkelwegen. Doordat het vrij ver van het vasteland af ligt is het weer erg veranderlijk met koude wind en regenbuien maar een hete, verblindende zon. Ik geloof dat zo ongeveer een derde deel van het eiland in beslag wordt genomen door nationale parken. Wij kampeerden vaak helemaal alleen, zonder andere kampeerders en ook niet op een georganiseerd kampeerterrein'.

Ik kom nog even terug op mijn upgrade waar ik gisteren over schreef. Elvan is een bijzonder aardige man, maar toen ik begon over vliegen naar Canada en Australië was hij niet enthousiast.
Toronto?, nee toch maar niet. Liever eerst een derde sonde en dan de pompfunctie bekijken. Canada zou dan wel kunnen en Australië met minstens twee tussenstops leek hem misschien ook wel haalbaar. Vandaar dat ik onmiddellijk ja zei op zijn voorstel. Elvan is een rustige man die wel overwogen lijkt en ik heb heel veel vertrouwen in hem. Het inbrengen van mijn ICD met de twee sondes, in februari vorig jaar onder plaatselijke verdoving, deed hij zelf en het was een van de prettigste operaties die ik heb gehad. We hebben nog gelachen ook, ik weet niet meer waarom.

Upgrade

Vandaag is in Zwolle mijn ICD uitgelezen en had ik een bespreking met mijn cardioloog dr. Elvan.
Sinds de ablatie van de bundel van Hiss op 3 augustus vorig jaar bleek ik geen ventriculaire problemen meer gehad te hebben, wel boezem fibrillaties (127 keer) maar die duurden korter dan 10 seconden en dan doet mijn ICD er niets aan.
Ik heb nu twee sondes in mijn hart die samen het hart aansturen, dat moet omdat de AV-knoop is uitgeschakeld. Het pacemaker deel geeft een frequentie af tussen de 40 en 120 slagen per minuut, afhankelijk van de inspanning die ik moet leveren.
Nu heb ik één sonde in de linkerboezem en één helemaal onderin de linkerkamer. Die laatste geeft daar de pomppuls af en doet de kamerwand (de spier) samentrekken. Door nu ook een sonde onderin de rechterkamer aan te brengen wordt het hart symmetrisch aangestuurd. Elvan heeft positieve ervaring hiermee en soms zelfs spectaculaire verbetering van de pompfunctie gezien. Dat zal er bij mij niet in zitten omdat ik erg veel littekenweefsel heb, maar ik verwacht wel verbetering . In de eerste week van februari word ik geopereerd, twee nachtjes in het ziekenhuis. Ben heel blij met deze kans.

Gemeentemuseum en Carlton

Gisteren naar den Haag per auto, een zeer geslaagde dag. Erica's broer uit het verzorgingshuis gehaald en met hem over de boulevard van Scheveningen gereden en in het Carlton geluncht. Vroeger toen we nog jong en naïef waren dachten we dat hotels/restaurants als het Carlton niet voor ons waren, maar een eenvoudig hapje in een houten strandtent kost nota bene minstens evenveel en in het Carlton hadden we een riant uitzicht over zee en een heerlijke lunch en wel een heel andere bediening!
Daarna naar het Gemeente Museum met Permeke. Erica zei "hij schildert steeds zichzelf" en inderdaad deze "Vlaamse beer" schildert met een geweldige kracht en energie. Zijn landschappen zijn echt overweldigend met prachtige luchten. Bij zijn naakten gaat het om de lichamen , heel mooi.
In een interview zei hij "ik schilder niet wat ik zie...", gelukkig maar!
Na Permeke zagen we nog de tentoonstelling "Simply Droog" (illustratie) dat is echt een explosie van creativiteit. Een feest om te zien, kortom Den Haag is zo gek nog niet.

Persfoto's

Geregeld zie je prachtige foto's in de krant. Bij ons hangt er een aantal in de gang, bijvoorbeeld die van Freddy Rikken (10 nov. '04 op mijn blog)
Deze foto van Alexi Fyodorov vond ik weer terug bij mijn schaakfoto's. Een fantastische foto. Hij verscheen in 1996 in het NRC Handelsblad in zwart-wit. Uiteindelijk kreeg ik via The Associated Press het origineel in kleur met tekst:
Chechen Rebel commander Sharvani Basayev, left, chews his finger while playing chess with Russian Security chief Alexander Lebed, right, on Saterday, August 24, 1996 in Stary Atagi during negotiations for a peace settlement near the embattled Chechen capital Grozny. Talks broke down after Chechen rebels attacked a Russian convoy and confiscated the weapons from some 58 soldiers.

Dansen onder de Dom

Gisteren werd ik zeventig.
We bezochten het Centraal Museum, een restaurant voor de lunch en het Catharijne Convent.
Voor het restaurant werden we aangesproken door een Amerikaanse (straat/jazz?)muzikant die ons bekende van vrouwen met een "smile in their eyes" te houden. Erica zag kans hemzelf tot gespreksonderwerp te maken en toen ik hem zei "... but you are also a poet" ging hij helemaal door z'n dak en bekende ook tapdanser geweest te zijn.
Tja dat zat er voor mij niet meer in, maar geen nood. Royaal werd mijn rolstoel van Erica overgenomen en voerde hij tot groot enthousiasme van Erica en het publiek een dans met mij in de rolstoel uit.
Kan ik nog meer wensen op mijn verjaardag?

DIAGHILEV

Vandaag waren we in het Groninger Museum.
Van de tentoonstelling maakten vier onderdelen bijzondere indruk:
de decor - en kostuumontwerpen van Natalia Gontcharova
de kostuumontwerpen van Matisse
de portretten van Konstantin Somov
en heel veel werk van Picasso.
Van alle vier kies ik iets moois voor op mijn blog, maar mijn trouwe lezers zullen zich niet verbazen dat Europa’s ontvoering van Valentin Serov uit 1910 mij niet ontging.

Voor Piffin

Henri Matisse - Kostuum voor speler in Le Chant du rossignol, 1920

Natalia Gontcharova - Decorontwerp voor de slotscène van The Firebird 1926

Konstantin Somov - Portret van Mikhail Kuzmin 1909

Pablo Picasso - Twee vrouwen rennend op het strand 1922

Valentin Serov - De ontvoering van Europa 1910

De Pamir

De Pamir was het laatste zeilende vrachtschip. Zij is in 1905 in Hamburg als 4-master stalen Bark gebouwd.
De Pamir heeft als laatste in de scheepvaart historie in 1949 kaap Hoorn gerond. Zij voer o.a. als graanschip op Antwerpen, vandaar mijn herinnering bij het dijkhuis. In 1957 is zij onder vracht (het graan ging schuiven) ten westen van de Azoren in een orkaan vergaan. Van de 86 bemanningsleden, onder wie 52 cadetten in opleiding, overleefden 6 man.

Het Dijkhuis

Mijn ouders, zuster Nel, tweelingbroer Piet en ik woonden van 1945 tot '50 in bij mijn oudste broer Adrie in het Dijkhuis te Borssele. Eind '44 was in de slag om de Westerschelde onze boerderij verloren gegaan.
Op deze foto van het Dijkhuis zie je mijn schoonzuster Jannie in de deuropening en mijn tweelingbroer Piet voor het huis.
Het uitzicht vanuit de woonkamer was fantastisch, vanuit het raam aan de zuidkant keek je over de Schelde en zag je Vlissingen en Breskens in het westen en Terneuzen in het oosten. Aan de noordzijde keek je over "De zak" van Zuid Beveland tot Goes, maar ook Middelburg kon je duidelijk zien.
De Westerschelde was in die jaren al een drukke vaarroute naar Antwerpen, maar het aantal schepen was toch niet te vergelijken met dat van nu.
Wanneer je een poosje aan de zeedijk ging zitten zag je altijd wel een "duikelaar" (bruinvis) of tenminste wat zeehonden. Zoiets is nu volkomen ondenkbaar.
Een zeer bijzondere gebeurtenis was een- of tweemaal per jaar het voorbij komen van de Pamir, dan werd de telescoop opgesteld en het prachtige schip bewonderd

De Chillingham

In The National Geographic vond Erica dit mooie plaatje van drie Chillingham kalveren. Er wordt verondersteld dat de Keltische druïden in Groot-Brittannië kudden witte runderen hielden om te offeren. De huidige Chillingham zou hier nog een relict van kunnen zijn (Marleen Felius).
De Chillingham-kudde is het nog enige (half)wilde runderras in Engeland. Met een gids is de kudde op afstand te bezoeken zonder de dieren te verstoren.
De Chillingham bezit door inteelt een unieke bloedgroep en men hoopt deze bijzondere kudde instant te kunnen houden.
De kudde wordt geregeerd door één stier "De Kingbull" die meestal na twee jaar door een jongere verjaagd wordt. Het verhaal gaat dat door de mens aangeraakte dieren door de kudde worden gedood.

Hans Baluschek.

Kohlenfuhren 1901. Arbeiterfrauen, die mit Schlitten, Kinderwagen und Handwagen kleine Mengen Kohlen nach Hause transportieren.

Een dagje uit.

Vandaag naar Laren (voor het Singer Museum) en Amsterdam (een cadeautje voor mijn verjaardag.)
We hebben genoten. Een heel mooie expositie in het Singer:
Von Liebermann zu Pechstein “Kunst der Berliner Secession” 1888-1918.
We wilden na afloop de catalogus kopen om naar Kate in Australië te sturen, maar er was geen Engelse versie. Gelukkig kwam ik toen op het lumineuze idee om dan de Duitse als cadeautje naar Michiel in Toronto te zenden, zowat de ander kant van de bol (14 ½ uur verschil) maar wat let. Dan krijgt hij het voor zijn verjaardag. Het is niet mogelijk om van zo’n expositie te zeggen wat je nou het mooist vindt, maar twee schilderijen die ons beiden opvielen moeten op mijn blog.
Erica wist precies waar ze in Amsterdam naar toe wilde. Niet zomaar een winkel , nee, “THE ENGLIISH HATTER” aan de Heiligeweg. Heel gelukkig en tevreden ging ik de winkel uit met een mooie Engelse pet (met zo’n knoopje bovenop) en twee prachtige overhemden. Om mijn nieuwe pet gelijk te kunnen dragen kregen we een echte hoedendoos mee om mijn hoed even in te doen.

Hugo Krayn

Wäsche austragende Jungen, 1915

Europa en de stier.

Gisteren bezochten Erica en ik het Allard Pierson Museum in Amsterdam o.a. om dit prachige reliëf te bekijken. Vanmorgen ontving ik van de conservatrice Geralda Jurriaans dit heel mooie plaatje met tekst: Europa was de dochter van een Phoenicische koning. Zeus raakte verliefd op haar. Terwijl zij met vriendinnen op het strand speelde, benaderde Zeus haar in de gedaante van een stier. Zij ging op de rug van het dier zitten dat vervolgens in zee sprong en haar ontvoerde naar Kreta. Daar aangekomen, toonde hij zijn ware gedaante. Reliëf, terracotta, H. 27,5 cm, Boeotië, 4de eeuw v. Chr., APM 1005. Lit.: R.A. Lunsingh Scheurleer, Grieken in het klein, 44-45, cat. nr. 30

Margot.

Vandaag is Margot jarig, ze wordt 17 jaar. Hier zie je haar op Suzy, haar lievelings pony. Op de foto zal Margot ongeveer negen jaar zijn.