Uit het heelal.

Vanmiddag college gehad van astrofysicus Prof. Dr. John Heise, met als centrale onderwerp neutronensterren. De Orionnevel (foto) is een van de kraamkamers van sterren in ons melkwegstelsel. Hier vindt je sterren die nog maar een miljoen jaar jong zijn, piepjonge baby’s dus. Het sterrenbeeld Orion is in deze tijd nog duidelijk te zien aan het begin van de avond in het Zuid-Westen.
Tot nu toe heeft elk van de profs. er ‘en passent’ opgewezen dat wij opgebouwd zijn uit sterrenstof. Heise dus vandaag voor de vijfde keer, voor mij is het iedere keer weer een herinnering aan Erica’s gedichtje waar ik zo van houd. De kernkrachten in een ster produceren atomen, koolstof, zuurstof, stikstof enzovoort.
Wat zijn neutronensterren?
Een neutronenster is het eindstadium van een ster met een massa tussen 1,4 en 3 maal van onze zon. De straal van een neutronen ster heeft echter maar een grootte van ongeveer 10 kilometer. Daardoor is een neutronenster een zeer compacte massa, van alleen neutronen. Je moet je scheikundelessen helemaal vergeten er bestaan geen atomen meer. De ster is in elkaar geklapt en alles is samengeperst tot neutronen. Elk proton is met een elektron samengeperst tot een neutron, waardoor je ze kunt stapelen. Als je op een neutronenster zou kunnen staan en je een potlood liet vallen zou bij die val een energie vrijkomen van vele atoombommen!
Niet voor te stellen dus. Helaas wel voor te stellen, nee eigenlijk ook niet is het volgende:
Het onderzoek aan neutronensterren heeft de astronomen veel geleerd over radiopulsars. In 1968 ontdekte Joselyn Bell de radiopulsars. Haar studiebegeleider Anthony Hewish hield haar uitgewerkte waarnemingen en de door haar ontwikkelde theorie (die later helemaal bleek te kloppen!) op onzin. Hewish kreeg later de Nobelprijs voor de ontdekking van de radiopulsars!!