Een wonderkind in Groningen 1994.

In het Kersttoernooi van Groningen 1994 kwam Ruud in een van de eerste ronden tegenover Teimour Radjabov. Radjabov behoort al jaren tot de absolute wereldtop en Ruud en ik zien hem nu ook dagelijks in de hoofdgroep van het Corustoernooi.
In ’94 was hij als zevenjarig wonderkind door de organisatie van het Kersttoernooi met zijn ouders uit Rusland gehaald om mee te spelen in het Opentoernooi. In het laatste nummer van het tijdschrift ‘Matten’ wordt beschreven hoe het Teimoer verging. Zijn partij tegen Ruud werd remise. De kleine Teimoer begreep niet waar zijn tegenstanders over nadachten als ze aan zet waren. Je moet toch gewoon die ene zet doen, dat weet je toch. Dat is inderdaad precies het verschil tussen ons gewone stervelingen en een genie. Hij/zij weet het en wij moeten eerst nadenken. Ruud moest alles uit de kast halen om met wit in “Het Frans” overeind te blijven in drie uur zwoegen terwijl Teimoer maar niet begreep waarover hij zo piekerde. Ik zie ze nog zitten in die enorme sporthal een klein jongetje met zijn moeder naast hem.
Terug naar het nu. Vandaag won ik mijn tweede partij en heb nu de ‘symmetrische score’ van twee nullen, twee remises en twee winstpartijen, 50% dus. Ruud vergaat het slechter met een (mooie)winst en verder alleen nullen.
Donderdag een rustdag en dan nog drie dagen spelen tot en met zondag.

De auto en het schaakbord.

Van Karel van Delft ontvang ik wekelijks de digitale schaakkrant uit Apeldoorn met veel leuke foto’s. Gisteren o.a. deze mooie van Jessie tijdens het tweedaags rapidtoernooi dat daar gehouden werd.
Schaken en autorijden dat is wat Ruud en ik tot en met zondag doen. Ik heb Ruud beloofd dat ik hem verder hier nu niet zal noemen. Na vier partijen heb ik 1½ punt. Vrijdag en zondag verloor ik. Gisteren een mooie partij waarin ik een zware aanval over me heen kreeg met als eindresultaat remise. Nog vijf partijen de kans om van de min in de plus te komen. Ik zal mijn best doen.

Een landmijn in Het Siciliaans.

Dat je in Sicilië gevaarlijke situaties kunt meemaken weet ook u. Dat is ook zo in “Het Siciliaans” dat met “Het Spaans”wel de populairste schaakopening is. Mijn tegenstander Moltzer liep gister met wit op een landmijn in het Siciliaans en gaf onmiddellijk op, waardoor ik maar 3 minuten van mijn 3 uur bedenktijd had verbruikt.
1.e4, c5 2.Pf3,e6 3.d4, cd4 4.Pxd4, Pc6 5.Pc3, a6 6.Le2,Dc7 7.0-0,Pf6 6.f4, Pxd4. 0-1
Ruud heeft helaas ruim 2 uur bedenktijd verbruikt om uiteindelijk te verliezen.

Verliezen.

Na Euwe, wereldkampioen van 1935 tot 1937, was Hein Donner vroeger onze bekendste schaker. Donner was de boezemvriend van Harry Mulisch en een ideale (zeer intelligente) figuur voor de roddelrubrieken in de media. Hier zie je hem in het Hoogoventoernooi 1963. Donner zei eens over zijn spel ‘ zo’n “verloren partij” maak ik nog wel remise of win ik dikwijls en zo’n “remise partij” win ik in ieder geval , maar die “gewonnen partijen” die verlies ik!’
Dat laatste overkwam Ruud en mij gisteren in de eerste ronde van het Corus. We verloren beide vanuit een “gewonnen”positie.
Hier zegt nu Ruud nog bij, en ik ben het met hem eens, dat niets zo leuk is als een "verloren partij” winnen.

Nodeloos geweld.

Vanmorgen besloot ik naar aanleiding van mijn arm de directie van het Deventer Ziekenhuis een brief met deze foto te sturen. Vandaar. Mannen met een normale haargroei die net als ik vergeten de zusters vooraf te vragen om te scheren zijn altijd de klos. Mannen met een vacht hebben het geluk dat de zuster wel moet scheren want de pleisters houden niet op een vacht!
Overbodig geweld.
Al lang neem ik mij voor om die aardige zusters die bij mij bloedprikken te laten zien wat hun pleisters later teweeg brengen.
Als ik thuis de pleisters verwijder worden niet alleen de bloeduitstortingen zichtbaar maar wordt ook ongeveer 30 vierkante cm van mijn arm onthaard. Natuurlijk begrijp ik dat de zusters niet denken aan de gevolgen van het stevig aanbrengen van de pleisters om een watje vast te plakken. Echt pijnlijk zijn de gevolgen van zo’n grote pleister op je rug na een operatie. Ik troost mij met de gedachte dat vrouwelijke patiënten hopelijk minder haar op hun rug hebben en die marteling niet hoeven te ondergaan?
Toch ben ik gelukkig en tevreden over de medische verzorging die ik altijd in uw ziekenhuis ondervind. Mijn punt bij de foto van vanmorgen is het woord “overbodig”.
Met vriendelijke groeten,

Doping in de schaakwereld.

Zaterdag is het Corus schaaktoernooi in Wijk aan Zee begonnen. Een echte soap wacht de schaakwereld omdat de Oekraïner Vasily Ivanchuk, de nummerdrie van de wereld, tijdens dit toernooi voor de dopingcommissie van de FIDE (internationale schaakbond) moet verschijnen. Ivanchuk is een van de kanshebbers in het Corus toernooi. De Fide is gek geworden omdat zij door dopingcontrole in te voeren geld krijgt van het IOC. Geld maakt echt gek blijkt nu weer. Spierkracht heeft de schaker niet nodig maar je zou mijn bèta blokkers kunnen slikken die remmen de adrenaline toevoer naar het hart, maar ik denk niet dat ze je scherper maken. Misschien kan ik in Wijk aan Zee een handeltje beginnen?
Zondag was ik te gast bij schaakclub Lochem die hun jaarlijkse januarifeest hield in het fraaie Noors jachthuis “De Klein Haar” hier in Gorssel. Op de eerste foto Ivanchuk en op de andere een impressie van ons schaken zondag. Vanaf vrijdag rijden Ruud en ik negendagen lang naar Wijk aan Zee om in de tienkampen van het Corus toernooi te spelen.

Promotie bij de Dom.

Voor vanmorgen was ik uitgenodigd om de promotie van mijn beschermengel Pieta Bruggink bij te wonen. Sinds mijn eerste hartinfarct in 2003 ben ik een van haar patiënten. Het prachtige oude Academie gebouw op het Domplein in Utrecht was overladen. De vader van mijn cardioloog Lok, waar ik (toeval!) naast zat, schatte het aantal bezoekers op 400. De zaal was inderdaad afgeladen. De 11e stelling van Pieta: “Men is nooit te oud om te promoveren” geeft wellicht ook een verklaring. Je hebt dan als je met zoveel inzet en toewijding als zij werkt een grote schare bewonderaars gekregen. Haar “hooggeleerde opponenten” hadden veel complimenten te vergeven en er werd ook veel gelachen. Klik op de foto voor haar proefschrift, het is zeer fraai uitgegeven en dat vonden de dames en heren achter de tafel ook.

Isabelle in de Beukenlaan.

Isabelle kwam vanmiddag in de Beukenlaan het appartement bekijken dat haar oma heeft gehuurd per 1 februari. Hiermee voorkomt haar oma dat zij op die datum dakloos zou worden. Het leek ons allen een prima woonmogelijkheid maar de woonbobo’s willen dit hooguit nog twee jaar laten bestaan. Dan breken ze alles af, bouwen iets nieuws dat veel duurder wordt en vullen hun zakken nog wat royaler. Crisis?
Gelukkig heeft de prinses met het aardse geld niets van doen. Hoe voelen voorwerpen in je mondje, dat is aan de orde. Onderzoek, research er valt nog veel te doen.
Dit waren vanmiddag de meest recente foto’s van de prinses.

Pallas als Bellerophon.

Gisteravond naar Zwolle om met Pallas II de strijd aan te binden met Pegasus I.
Toentertijd is het alleen Bellerophon gelukt om dat gevleugelde paard te temmen en eigenlijk dankzij de hulp van godin Athene. Terwijl Bellerophon in haar tempel sliep droomde hij dat de godin een gouden hoofdstel voor hem neerlegde waarmee Pegasus te temmen was. Toen Bellerophon wakker werd lag het daar ook!
Wij durfden gister niet te rekenen op hulp van Athene en daarom had Eric Goedhart heel veel informatie en partijen van onze tegenstander verzamelt voor ons. We wonnen met 5½ - 2½ en vooral Erik Blom en Radboud vielen op door twee zeer snelle en fraaie winstpartijen. Daarna wonnen Ward, Eric en ik en maakte Willem Wubs remise. Pegasus was inmiddels zo mak als het paard van de groenteboer.

Jonge meiden.

Laura en Sana maakten de foto’s. Zij kwamen gisteren de eerste dag van mijn vijfenzeventigste levensjaar (ik werd dus 74 volgens ons taalgebruik) opluisteren, dat lukte zeer goed. Ze beloofden op korte termijn terug te komen. Met twee jonge meiden wordt alles wat vrolijker ook voor Theo, knap van hem om zijn ogen voor de flits te sluiten hè. Zelden wordt de traplift, mijn computer en mijn laptop zo intensief gebruikt als gistermiddag.
De ouders van Laura en ik discussieerden over het onderwijs in Nederland. Zij beloofden me op korte termijn met Laura en Sana de DVD “Lang Leve de Koningin” te bekijken. Dat is niet alleen de ideale film voor een kennismaking met de schaakwereld maar ook voor een verzoening met het onderwijs. Monique van de Ven speelt als de witte koningin de hoofdrol in deze prachtige film, verplicht voor vijf tot 100 jarigen.

Verlegen.

Vandaag ben ik jarig en trakteerde in ‘A Taste Of Honey’ op een champagnebrunch. Helaas was Wil ziek. Van links naar rechts Marian, Janny en Esther. Ik ben overladen met leuke cadeautjes en complimenten en werd er verlegen van.
Klik op de foto voor een vergroting.

Hoog bezoek.

Ongewoon bezoek of inspectie? Toen ik even buiten was kwam hij naar me toe voor een kennismaking, dat is een uitgebreide aaibeurt. Theo die naast me stond vertrok als een haas naar zijn vluchtplek boven achter de TV. Volkomen onnodig want het bezoek had geen enkele aandacht voor hem. Alles werd onderzocht vooral ook mijn slaapkamer. Arme Theo, bibberend in zijn vluchthol, en dan niet eens een blik waardig terwijl hij op 10 cm voor je staat. Ik was zelf bijna beledigd, tenslotte woont Theo al heel lang bij me.
Nee, al die menselijke begrippen als ‘brutaal’ gaan zeker niet op voor dit ras. Dit ras is opgegroeid op de rand van het bad (gevuld met ezelinnenmelk) van prinsessen. Helaas gaan ook bij deze diersoort al hogere waarden verloren, bij Zijne Hoogheid ontbrak het knikje aan het eind van zijn staart niet maar ik had graag ook een wit puntje gezien. Dat knikje is nodig omdat de prinses dan haar ringen aan zijn staart kan doen tijdens het baden.
.

Dichter des Vaderlands.

Sinds gisteravond de NRC zijn lezers vroeg de Dichter des Vaderlands te kiezen heb ik zojuist, na lang twijfelen, gekozen. Ja, toch Hagar Peeters ze is al lang mijn favoriet en ik lees te weinig van de andere vier van de Short List om een echt integere keus te kunnen maken. Wel heb ik een redelijk uitvoerige motivatie gegeven en daarom telt mijn stem dubbel en daarom voel ik me geen bedrieger. Als Hagar eind van deze maand wint zal ik mijn motivatie bekend maken, dat kan nu niet want ik wil niemand beïnvloeden.