Nooit had ik gedacht dat mijn blog nog eens iets over voetballen zou brengen. Zelfs ik, een notoire niet-voetballiefhebber, kan er niet meer omheen. In het journaal gaf deze week Marco van Basten zijn collega voetbaltrainer Van Gaal de raad om zichzelf eens zelfreflectie op te leggen.
Ik werd met een schok bij de les betrokken en vele vooroordelen van mij over voetballers smolten als sneeuw voor de zon. Mijn zelfreflectie is me nu al enkele dagen aan het achtervolgen en bereikte vanmorgen bij het lezen van het NRC Handelsblad een hoogtepunt. In 'Opinie en Debat' schrijft de Noorse sociaal-antropoloog Eriksen een beschouwing over onze moderne levenswijze. Hij concludeert dat we te snel leven. Wat mij het meest intrigeerde in zijn artikel: ten opzichte van begin vorige eeuw spreken we tweemaal zo snel! Zeker kan ik al lange tijd mensen, vooral op de TV, niet verstaan omdat ze erg snel spreken. Sommige interviewers en mensen als Rutte, Bos, Balkenende, Van Gaal(!) enz. ratelen zo snel en veel dat ik afhaak. Ik dacht dat het aan mijn leeftijd lag maar misschien kan ik nu toch 'nog even mee'.
Nu Erica is overleden heb ik een zee van tijd. Bij vrienden en kennissen zie ik dagelijks de bewijzen van Eriksens ideeën. Een mooi voorbeeld deed zich deze week nog voor. Bij een bezoek werd ik opengedaan door de gastvrouw terwijl zij tegelijkertijd een gesprek voerde via haar mobieltje. In gebarentaal wees zij mij een stoel. Misschien is over tien jaar de mobiele telefoon ingebouwd, ergens als chip achter het oor? Ik pleitte me later thuis natuurlijk direct vrij van dit soort gedragingen, maar werd onmiddellijk door mijn zelfreflectie teruggefloten.
Sinds de computer aan me vast is gegroeid schaak ik bij ICC (Internet Chess Club
No comments:
Post a Comment