Beschaving.

Zaterdagavond gingen Lennerd en ik naar de film 'The Wind that Shakes the Barley'.
De film gaat over de Ierse onafhankelijkheidsstrijd van 1920-1921 en won in Cannes dit jaar de Gouden Palm. Op Lennerd en mij maakte de film ook een grote indruk.
Omdat ik een associatieve denker ben vergeleek ik de mannen van het Ierse verzet met de Papoea mannen.
Tot voor kort, ongeveer honderd jaar geleden, leefden de mensen van Nieuw Guinea geïsoleerd en bleven zij gespaard van onze 'beschaving'.
De mannen van onze 'beschaving' vechten en vochten over de hele wereld. De redenen voor dat vechten waren nationalisme, godsdienstwaanzin, een of andere obscure ideologie, macht, geld enzovoort. De tegenpartij werd massaal afgeslacht, duizenden zelfs miljoenen werden gedood. Deze vorm van vechten is nog aan de orde van de dag.
De Papoea mannen vochten om een vrouw of om een varken, de tegenstander werd gedood. Dat ging om en om met een voor beide partijen goed te voorziene frequentie, eeuwen lang.
In 1956 was ik het niet eens met onze bemoeienis met Nieuw Guinea en kwam daardoor in de gevangenis. Als Papoea had ik, zeker weten, natuurlijk wel om een vrouw of een varken gevochten!