Vandaag een (nep)remise met mijn tegenstander Johan de Lange. De partij die ik van hem had gezien tegen mijn tegenstander Das, waar ik morgen tegen speel, gaf mij niet het vertrouwen dat ik met zwart zou winnen. De Langes remiseaanbod na 5 zetten nam ik dus aan, in de veronderstelling dat ik dan kon gaan genieten van Topalov-Anand. Helaas deden zij hetzelfde als De Lange en ik. Toen ben ik naar Erika Sziva gegaan en heb het boekje "Ik heb nog nooit zó gewonnen gestaan", dat mijn tegenstander van vandaag geschreven heeft, en fritz 9 gekocht. Erika ken ik van lang geleden toen ze als Hongaarse pas kort in Nederland was. Ze barstte toen in huilen uit en vertelde me hoe de meeste van de Hollandse schaaksters haar bejegenden (geldt niet voor Carla!). Een aantal Nederlandse speelsters had bij de leiding van het Nederlands kampioenschap geprotesteerd dat Erika als Hongaarse meespeelde. Zij had het druk vandaag en ik hoop dat ze goed verkocht heeft. Daarna kwam ik in het café "de mooie Poolse" tegen. Ik vraag haar altijd hoe het komt dat ze zo mooi blijft. Haar man, een grote blonde Hollandse reus, kan dat nog steeds niet echt waarderen. Ook vandaag niet. Hij begon onmiddellijk weer uit te leggen dat alle mannen dat aan haar vragen, als dat zo zou zijn heb ik wel heel erg gelijk! Hij moest naar zijn partij en kon dus niet verhinderen dat wij nog een poos gezellig hebben zitten praten. Voor mij dus een prima dag, maar helaas niet voor Ruud. Hij verloor en dat had hij meer aan zichzelf te danken dan aan zijn tegenstander. Ruud baalde geweldig.
No comments:
Post a Comment