Edgar Fernhout

Liggend naakt, 1935-'36.
Vandaag had ik drie redenen om naar Arnhem te gaan. Allereerst het museum voor Moderne Kunst, eigenlijk alleen voor de lunch met het panorama over de Rijn. Ten tweede Muziekhandel Bergman in de Koningstraat (één s) waar ze precies de bladmuziek hebben die ik zoek. Ik kocht Schubert Lieder 1 Nr.20c en 20d van Edition Peters, die zijn respectievelijk voor tiefe en sehr tiefe Stimme. Lennerd zal daar ook blij mee zijn. Ten slotte de Duitse bakker, 50 meter links van Bergman, hij heeft precies het brood waar ik dol op ben.
Over het museum schreef ik vorige week al in verband met het bezoek van Lisa en Jeremy. Nu wilde ik controleren of ik het wel goed had met Kaspar Niehaus. Toevallig kwam ik weer langs het schilderij van Carel Willink waar ik 28 december over schreef. Een moeder met zoontje stonden er naar te kijken, ik vertelde hen van Carel en dat vonden ze heel leuk! De eigen collectie van het museum bestaat voornamelijk uit schilders uit de eerste helft van de vorige eeuw, bijvoorbeeld Charley en Jan Toorop, Edgar Fernhout, Dick Ket, Jan Mankes, Wim Schumacher, Carel Willink, Kaspar Niehaus, Raoul Hynckes enzovoort. Hier twee schilders uit die rij. Het schilderij van Niehaus omdat het zo duidelijk de witte schimmel met het zwarte veulen laat zien en ik het zo bijzonder vind dat die dan ook later weer een witte vacht krijgt, maar zeker ook voor die heerlijke omgeving met vrouwen. Fernhout vanwege het mooie naakt.