De Russen.

Gisteren was in Monopolytermen “Terug naar AF”. Ruud verloor en blijft op 3 punten, onze bekende Nederlander Jan Nagel verloor “gelukkig” ook en staat net als ik op 2½ punt.
Mijn verlies moet ik even toelichten en heeft met mijn stokpaardje “de vrije wil” te maken. Voor mijn laatste zet gaf ik de neuronen in mijn hersenen de opdracht: zet de loper van c8 op e6, mijn tegenstander dacht net als ik en was de consequenties van die zet al druk aan het berekenen. Tot mijn grote verbazing zag ik echter dat de loper op f5 verscheen. Ik keek versuft naar mijn loper op f5 en gaf op want ik stond plotsklaps verloren. Dus toch geen vrije wil! Ik had het kunnen weten want twee zetten daarvoor deed het neuronennetwerk ook niet wat ik wilde: mijn klok werd niet ingedrukt nadat ik mijn zet had gedaan. Dat is een automatisme voor een schaker en wordt zonder nadenken door het centraal zenuwstelsel gedaan. Deze eigen actie van mijn muitende neuronen (werk weigeren) kostte me 25 minuten!
Voor mij was gisteren dus een historische schaakdag met als thema 'Bestaat de eigen zet?’.
Vroeger in die mooie oude tijd bijvoorbeeld tijdens de ‘koude oorlog’ wisten “De Russen” het antwoord op mijn vraag. Ze brachten voor een match om het wereldkampioenschap een heel team paragnosten/psychologen mee en plaatsten die op de voorste rij in het publiek om eigen acties van de neuronen te voorkomen. We kunnen nog steeds van “De Russen”leren!
Op de foto probeert mijn rechterhand een zwarte loper op e6 te zetten maar de loper is al boven f5!