Donderdagavond laafden Janny en ik met nog 98 poëzie liefhebbers ons aan een luxe en overdadig diner in de Burgerzaal in Zutphen ter ere van Ida Gerhardt.
Wie wat weet over Ida Gerhardt zal zich afvragen “hoe kan dat nou?” Wanneer er iemand het sobere en eenvoudige voorstond was het wel Ida Gerhardt. Ze was niet alleen zuinig, aan het eind van haar leven was ze gewoon gierig. Haar laatste jaren zijn helaas getekend door haar dementie. Met deze kijk op donderdagavond wordt het diner een paradox, vergeet dit dus..
Het was een geweldige avond met voordracht, zang en muziek. Janny en ik kwamen om 18.30 aan en verlieten de zaal tegen 23 uur.
Het mooiste van zo’n avond zijn de mensen die je leert kennen en de gesprekken daarmee. Met de man die de heerlijke wijnen voor deze avond verzorgde heb ik een bijzondere afspraak gemaakt: de volgende keren dat ik weer in zijn wijnhuis kom zal ik een passend gedicht voordragen waar hij dan wat tegenover zal stellen. Alleen al voor zo’n afspraak wil je 45 euro betalen maar het bleef daar niet bij de mooie vrouw schuin tegenover mij beloofde me op bezoek te komen.
Die afspraken en het rijke diner kunnen natuurlijk niet voor dat geld, de avond werd dan ook ondersteund door verschillende sponsors. Janny reed en alleen zij had dus zorgen over een eventuele blaastest
Nogmaals, een geweldige avond in een prachtige (een van de oudste in ons land) zaal. We aten inderdaad de eerste asperges, daarom dit schilderij uit 1697 (Rijksmuseum) van Adriaen Coorte.
Over het prachtige schilderij(tje) van Coorte met de aardbeien, dat het Mauritshuis in 2005 aankocht schreef ik eerder al uitvoerig.
Klik op de foto,s voor een vergroting.
No comments:
Post a Comment