Klik op het plaatje voor een leesbare vergroting.
Donderdag werd ik in het St.Jozefziekenhuis gecontroleerd op mijn INR-metingen van de laatste twee maanden. De vorige controle was 6 sept. en toen kreeg ik ‘straf’ zoals ik op mijn blog meldde. De zuster die in het meetapparaat precies kan zien hoe en wanneer ik thuis mijn metingen doe en of ik wel onmiddellijk de trombosedienst waarschuw als mijn INR-waarde buiten de bandbreedte van 2,5-4 valt, was een wat oudere verpleegster en vergaf me dat ik 2 keer een week had overgeslagen. Ik beloofde haar dat ik in de komende twee maanden elke week zal meten en braaf zal zijn.
Dat ik niet zomaar wat rond prik om een bloedmonster te krijgen blijkt uit dit diploma.
De Trombosedienst in Nederland is een organisatie die met ijzeren hand wordt bestuurd. Misschien kunnen de jongens van de CIA of de MI-6 (voorheen MI-5) er nog wat van leren. Niets op bloedgebied ontgaat hen. Misschien wil Huub me wel helpen en me wekelijks vragen naar mijn INR-waarde? Hij kent het gezag van een grote organisatie, in zijn geval de katholieke kerk, en weet ook van vergeven als ik het toch vergeet.
Het laatste wat me moet overkomen is dat de machtige Trombosedienst mijn diploma intrekt, dan moet ik wekelijks naar zo’n prikplek, nee dat niet.
Wel vind ik het oneerlijk dat de zusters in het ziekenhuis naalden gebruiken die een groter gat in mijn vinger slaan dan de naalden die ik krijg. Ik moet met warmwaterbakjes en het masseren van arm en vinger al mijn trucjes gebruiken om een druppel bloed uit een vinger te persen.
Bovenstaand Certificaat publiceer ik op verzoek van de ‘eenvoudige boekverkoopster uit Zutphen’. Vrouwen hebben oog voor ongewone dingen en gisteren moest ik haar dit tonen.
Waarschijnlijk ben ik mijn zwemdiploma’s kwijt die waren echt bijzonder want het waren de eerste diploma’s die in Zeeland werden uitgereikt. Het moet in 1948 of ’49 zijn geweest. Het was op een zaterdagmiddag en bij uitzondering mochten mijn vriendjes en ik voor het A-, B- en C-diploma op dezelfde middag zwemmen we deden alle onderdelen uitstekend maar hadden nog nooit zwemles gehad, zoiets bestond toen nog niet in Zuid-Beveland.
1 comment:
Mij lijkt de straf die op overtreding van dit gebod tot wekelijks bloed prikken ongeveer gelijk staat aan een doodzonde in de katholieke kerk. Dus dat moeten we voorkomen en ik ben bereid je daar bij te helpen. Bedenk dat katholieken hun zaligheid op het spel zetten als ze een doodzonde begaan, dus we hebben ervaring met serieuze geboden. Niet dat dat iedere katholiek voorbeeldig doet leven maar hij/zij kan inderdaad vergeving verkrijgen (biecht) en op weg gaan naar de volgende struikelpartij.
Echter: ik heb wel nog een suggestie. Doe net als ik met de maandelijkse ophaalactie van oud papier: die zaterdag staat met koeienletters in onze keukenagenda. Je kunt ook de donderdag omdopen tot "dag van Mijn Bloed" of kortweg "Bloeddag". Ik zal je even volgen en veel voor je bidden of heb je liever dat ik een kaars ga opsteken? Moge hogere machten je ook helpen.
Huub
Post a Comment