De krant maakt het goed.

Vorig weekend was ik woedend op “mijn krant” maar dit weekend maakte de redactie, met Birgit Donker voorop, weer alles goed. Birgit beantwoordde in de rubriek ‘De lezer schrijft, de krant antwoordt’ mijn brief over de foto van de stierenvechter uitvoerig. Drie ingezonden brieven van prominente leden van de Partij voor de Dieren en een uitvoerig artikel in de Wetenschapsbijlage over de onvolkomenheden van dierproeven.
Tenslotte kreeg ik, als oude republikein, nog een toetje op pagina 54 met het artikel “Hoe de Oranjes Brabant ‘stalinistich’ platbrandden”. In dit artikel wordt beschreven hoe Willem van Oranje en later Maurits de techniek van de verschroeide-aarde, plundering, verkrachting en uithongering toepasten . Leo Adriaensen hoopt dit jaar op dit onderwerp te promoveren. Geen lieverdjes die voorouders van het feestvarken van vandaag.

Lelijk, lelijker, lelijkst.

Eliane vroeg op haar weblog naar beelden in de eigen gemeente. In Gorssel staat voor het gemeentehuis dit lelijkste beeld van Gelderland. Weet iemand een lelijker? Het stelt de ‘Marke Palen’ voor die vroeger de begrenzing van de Marke aangaven. De kortste paal is tevens een zonnewijzer die het grootste deel van de dag in de schaduw van de, ook foeilelijke, aanbouw van het mooie oude gemeentehuis ligt!
Het beeld is van Willem Jonker die wel ook mooie dingen heeft gemaakt. Hij werd als siersmid heel bekend door het hek dat hij voor het Paleis Het Loo smeedde.

Kijk eens, zonder riem!

Bensy's eerste logeerdag.
Omdat ik geen persconferenties kan geven, zoals een bekende advocaat, schrijf ik brieven. Dit is al de tweede deze week aan het NRC Handelsblad.

Maarten Huygen schreef zaterdag in deze krant dat ik als lid van de Partij van de Dieren:
1. Het leven van een muis boven dat van een mens stel.
2. Dat, als het aan mij ligt, Peter Streng nooit meer van zijn ernstige ziekte zal genezen.
3. Ik de ontwikkeling van goede medicijnen tegenwerk.
Tenslotte probeert Huygen om de Partij van de Dieren van terreur tegen de biowetenschappen te beschuldigen.
Hoe kan ik me tegen deze beschuldigingen verweren?
Punt drie is extra pijnlijk voor mij omdat ik na drie vormen van kanker, heupoperaties en als ernstig hartpatiënt mijn leven dank aan de wetenschap en haar medicijnen. Toch hoop ik, evenals Marianne Thieme, dat op termijn de wetenschap betere methoden voor het testen van medicijnen zal vinden dan het uitproberen op dieren. Afgezien van het dierenleed is het testen op dieren erg primitief en blijft de kans dat de mens anders reageert dan het dier. Wel behoort Huygen te weten dat sinds de jaren vijftig en zestig het testen op dieren 80 tot 90% is afgenomen. Dit dankzij statistische technieken en zeker ook door druk van dierenbeschermers om betere testmethoden te ontwikkelen.
Ik hoop dat Maarten Huygen en het NRC Handelsblad kans zien een reëlere kijk op de medische wetenschap en de Partij van de Dieren te ontwikkelen dan uit genoemd artikel blijkt.
Willem Duvekot, Gorssel.

Piffin 22-04-1989.

De Stier en Orion.

Zondag werd Piffin 18 jaar. Astrologisch is april een belangrijke maand voor de familie in Toronto. Michiel en Eliane zijn respectievelijk de 8ste en 18de jarig en Piffin de 22ste . De ouders beiden in het sterrenbeeld Ram en de dochter in de Stier. Astrologen kunnen daar hun hart aan ophalen. Ongelovigen als ik kunnen vooral in de wintermaanden hun hart ophalen aan het prachtige sterrenbeeld Stier. Je moet het sterrenbeeld Stier bekijken zoals Flammarion het tekende: in combinatie met Orion. De helderste ster van de Stier is Aldebaran dat is zijn (met bloeddoorlopen) linkeroog. Aan de hemel is dat ook een rode ster! De stier maakt zich vreselijk kwaad op de hem bedreigende jager Orion. Hij wil namelijk de Pleiaden (aan de hemel rechtsboven hem) beschermen. De helderste ster van Orion is Betelgeuze op zijn rechterschouder, daardoor kan de Stier Orion’s knuppel goed in de gaten houden!
We hebben het nog zo slecht niet: overdag omlaag kijken naar de bloemen en ’s nachts omhoog naar de sterren. Veel plezier!

Het NRC Handelsblad.

Ik ben woedend op mijn krant. Heb zojuist onderstaande brief aan de redactie gezonden. Op de foto een stier van het ras 'Texas Longhorn'.

Zaterdag maakte ‘mijn krant’die ik al meer dan 50 jaar lees, een ruimte van 25x17 cm op de voorpagina vrij voor een kleurenfoto van Julian Lopez.
Lopez heeft als beroep het martelen van stieren tot de dood erop volgt. De redactie koos een foto waarop het slachtoffer van Lopez niet te zien is, de lansen in rug en hals van het dier zouden inderdaad niet alle abonnees bekoren.
Onze voorouders creëerden meer dan 2000 jaar geleden de mythe van Zeus en Europa, een ode aan de kracht en schoonheid van dit dier. U plaatst een foto van een afschuwelijke man die deze dieren doodmartelt, waarom?
Willem Duvekot, Gorssel.

Stoere vrouwen.

Ellen de Bruin schreef het boek ‘Dutch Women Don’t Get Depressed’. Eliane maakte voor het NRC Handelsblad van gisteren de passende illustratie. Het boek lijkt een, als ik de bespreking erven begrijp, een sociologische beschrijving van de Nederlandse vrouw zoals zij zich de laatste eeuwen heeft gemanifesteerd. Ellen de Bruin heeft veel research gedaan voor dit boek, het blijken stoere vrouwen. De fietstas van de stoere Hollandse vrouw van Eliane is echt. Die heb ik vorig jaar voor Eliane hier in Gorssel gekocht! Rechts van Eliane's illustratie zie je twee vlekjes: dat is een pootafdruk van Theo, sorry Eliane.

Naar Zee.

Gisteren naar Haarlem en de Zee. We waren met vier personen: BENSY, Hella, Janny en ik. Bensy gaf onmiddellijk noodsignalen af wanneer iemand van de groep zich te ver verwijderde, het beste is alle vier zo dicht mogelijk bij elkaar.
Het werd een prachtige reis: na het Frans Hals Museum door de duinen van Kennemerland (foto) naar zee en een heerlijke lunch op een beschut terras waar Bensy de wacht hield en wij weer zorgden dat zij geen andere honden kon aanvallen!
Woensdag komt dit dametje een dag bij mij logeren.

Schaken.

Op deze bijzondere schaakfoto speelt Judit Polgar als klein meisje blind tegen de toenmalige president van de wereldschaakbond Florensio Compamanes. De uitslag van de partij kan je op het gezicht van “Compa” al zien!
Vrijdagavond werd het OOGSK gewonnen door Ruud met 7,5 uit 11. Die 11 partijen betroffen 6 partijen van 7 min. per persoon per partij en 5 partijen van 5 min. pppp.
Gerard werd door Ruud verlost van de zware druk van het juk van het Gorssels Schaak Kampioenschap. Ruud heeft geen hinder van dit juk omdat hij dat al eerder droeg.
Carla werd tweede met 6,5 gevolgd door Gerard 6, Willem 5,5, Evert 4,5 en Stephan 3,5.
Peter speelde alleen de 7 min. partijen en valt daarmee buiten de statistiek.

Schaken moet.

Het werd tijd voor schaak op mijn blog zei een Lochemse schaakvriend gisteravond. Het diagram geeft een van de beroemdste zetten tot nu toe. Topalov-Shirov, Linares 1998. Shirov deed hier 47…, Lh3! En won na 48.gxh3 Kf5 49.Kf2 Ke4 50.Lxf6 d4 51.Le7 Kd3 52.Lc5 Kc4 53.Le7 Kb3 en Topalov gaf op.
Ons team won gisteren met 5,5-2,5 van Epe. Carla, Ruud, Jan, Willem W en ik wonnen, Henk speelde remise, Gerard en Stephan verloren.

Zelfs Holleeder.

Een appelboom en de camelia staan vanmorgen uitbundig te stralen, goede voortekens. Vanavond schaak ik voor Pallas en morgenavond verspelen we hier het Omstreden Open Gorssels Schaak Kampioenschap (het OOGSK). Zaterdag met Janny en Hella naar het Frans Hals Museum in Haarlem, druk de komende dagen.
Marjoleine de Vos schreef maandag in haar column over de Gezondheidszorg en in het bijzonder over het onvermogen om de patiënt centraal te stellen. Ik zond haar mijn visie als ‘ervaringsdeskundige’. Vanmorgen ontving ik een lieve en instemmende e-mail van haar: Marjoleine en ik zijn het eens zelfs over Holleeder!

BENSY

Vandaag in Huize Janny aangekomen. Bensy is een kruising van een Jack Rusell en een Langharige Teckel. Elf foto’s gemaakt allemaal op en in Janny’s scootmobiel, daar wil ze het liefst zijn. Op alle andere foto’s kijkt ze naar Janny dus een prima hond. Hella en mij kent ze nu ook, maar alleen als er verder niemand is wil ze mij aankijken. Volgende week woensdag komt ze een dagje bij me logeren en kan ze kennis maken met Theo, die kan prima met honden overweg.

Het Been.

Omstreeks 1 uur gistermiddag begon dit been te tintelen en van mijn heup tot mijn tenen pijn te doen. Het leek kramp maar dan niet de kramp die je wel eens in je kuitspier hebt, nee kramp over het hele been die niet verdween met wrijven of masseren. Na een uur kramp waarbij ik niet wist waar ik mezelf eens even kon achterlaten, belde ik Leon. Hij regelde kennelijk iets met zijn spreekuur en was er in vijf minuten. Elian belde vanuit Toronto mijn buren Hanny en Wim die nog voor Leon binnenstapten.
Niets van de bekende ziekten te bekennen. Leon besloot tot mijn genoegen voor de morfinespuit , dan konden we later zonder pijn verder praten en hij zijn spreekuur afmaken. Toen de pijn begon af te nemen begon ik ziek te worden. Niet alleen van de kleinste beweging werd ik duizelig en misselijk, nee zelfs van iets zeggen. Alles wat er over te geven was ging eruit, meer kon niet maar wilde wel. Dat lichaam leek wel zonder verstand en was het ook, ik weet niet wat ik zonder al die geweldige hulp had gemoeten. Nu werd er beneden een bed ingericht en vanmorgen om vijf uur was ik weer de oude, Michiel was nog niet naar bed (23 uur daar) en straks komen Leon , Hanny en Wim. Zij zullen me niet herkennen!

Song Circle

Gister in de Kapel aan de Enkweg in Voorst. Een prachtig concert van de Song Circle.
Staand op de rug gezien de organisator D.Heijerman en van links naar rechts de uitvoerenden: Elizabeth Mucha (piano), Vera Lansink (sopraan), Nicoline Bovens (mezzo-sopraan), Joost van der Linden (tenor) en Mitchell Sandler (bas).
Onbekende (voor mij althans) composities van Hahn, Schuman, Röntgen, Fauré, Saint-Saëns, Rossini, Ibert, Viardot en Montsalvatge.
Wat ik het mooist vond weet ik niet, wel wat ik het leukst vond: van Rossini ‘Il Carnevale di Venezia’. Dat was het laatste stuk voor de pauze en ze brachten dat gezamenlijk met een bruisende energie.
Na afloop hebben Leuntje en Lennerd bij mij gegeten: Lamsoor, Zeekraal, Frites en Panga. Voor Leuntje de eerste keer dat ze Lamsoor at, beide gasten zeiden dat het heel lekker was (zou ik ook gezegd hebben).
Na negen uur zaten we nog buiten van Venus en de vleermuizen te genieten. We hebben de huidige moraal van de, vooral jonge, Nederlander besproken. Lennerd en ik bleken een wat milder oordeel, over het vele bloot, te hebben dan Leuntje.

Groenten uit de Zee.

Morgenmiddag neemt Leuntje Lennerd en mij mee naar een concert van 'Vrienden van het lied'. Het programma is me nog onbekend. Het gaat altijd om opkomend talent dat een extra kans krijgt zich te tonen.
Na afloop wil ik Leuntje en Lennerd op een bordje Lamsoor en Zeekraal tracteren. Gorssel heeft in de Hoofdstraat een groentenwinkel (Wezenberg) waar Deventer en Zutphen jaloers op kunnen zijn.

De wereld.

Kom net van mijn kapster vandaan. Het lukt bijna altijd om door dezelfde kapster geknipt te worden. We bespreken natuurlijk het hele wereldgebeuren, dat hoor je bij de kapper te doen is ook ons beider mening. Vandaag Marianne Thieme besproken. Maar, wat is er toch aan de hand (?), ook zij is kortgeleden gedoopt! Nee, niet tot zevendedag adventist, maar tot de hervormde kerk

ZONDEVAL

Al die bijbelse onzin leidde in ieder geval tot prachtige kunst, maar waar leidt de zondeval van Marianne Thieme toe? Ze is vandaag, gelukkig na Sol Lewitt, voorpaginanieuws in het NRC Handelsblad.

Boom der kennis. De vruchten van de 'boom der kennis' in het paradijs waren verboden voor Adam en Eva. Wie van de vruchten van deze boom at, kreeg inzicht in goed en kwaad. Eva en Adam namen van deze vruchten en ze verloren hun onschuld; zij werden zich ervan bewust dat ze naakt waren. Links op de achtergrond is te zien hoe God (in een wolk) ze deze boom aanwijst. De slang, het slimste dier in het paradijs, bewoog Eva ertoe om toch een vrucht van de boom te proeven. Eva, op haar beurt, verleidde Adam om ook een hapje te nemen. Dit was de eerste zonde tegen God die de mensen begingen: de zondeval. Toen God merkte wat ze gedaan hadden stuurde hij Adam en Eva uit het paradijs. Cornelis van Haarlem schilderde dit meer dan levensgrote stuk in 1592 in opdracht van het stadsbestuur van Haarlem.

Pasen.

Melkkoeien in de wei wordt steeds zeldzamer en daarom ging ik vanmorgen op verkenning uit. Rond Gorssel vond ik nog twee boeren die hun melkkoeien tweemaal daags de wei insturen. Meestal zijn het vleeskoeien of pinken wat je in de wei ziet, maar voor melkkoeien moet de boer wat moeite doen. De boer van deze koeien heeft de melkstal grenzend aan de wei dus voor hem is het voordeliger ze in de wei te doen.

Het Heelal en Utrecht.

De acht maandagmiddagen in Utrecht openden mijn ogen niet alleen voor de huidige ontwikkelingen in de sterrenkunde. Opvallend was bij alle acht professoren hun trots dat ze in Utrecht werkten. Allen hadden lange tijd ook aan universiteiten in Amerika gewerkt en/of gestudeerd.
Wat is dat met Utrecht?
Buys Ballot richtte in Utrecht het Fysisch Laboratorium op, daar kwam later de Sterrenwacht Sonnenborgh uit voort. Inmiddels heet het Sterrenkundig Instituut Utrecht.
Door achtereen Ornstein, Minnaert en De Jager, werd Utrecht in de vorige eeuw wereldberoemd. Verbunt kon het maandag niet laten ons er op te wijzen dat zijn collega’s, wereldwijd, niet alleen Utrecht kennen maar er ook met ontzag over spreken ook over het huidige onderzoek daar. Die buitenlandse collega’s denken soms dat Verbunts landgenoten trots op hun Utrechtse astronomen zijn, dan moet hij uitleggen dat wij ons hier beperken tot Theo van Gogh, Johan Cruijff, Rita Verdonk en één paspoort.
Het plaatje is een Artist’s impression van de XMM-Newton. Een sateliet waar Utrecht veel aan heeft bijgedragen:

XMM-Newton is detecting more X-ray sources than any previous satellite and is helping to solve many cosmic mysteries of the violent Universe, from what happens in and around black holes to the formation of galaxies in the early Universe. It is designed and built to return data for at least a decade.
It is the biggest science satellite ever built in Europe. Its telescope mirrors are the most sensitive ever developed in the world, and with its sensitive detectors, it sees much more than any previous X-ray satellite.

Gezondheid.

Al jaren pers ik 5 sinasappelen voor mijn ontbijt. Allereerst omdat ik dat heerlijk vind maar ook omdat ik een groot wantrouwen tegen het slikken van pillen heb en pillen niet lekker zijn. Zelden ben ik verkouden en al jaren heb ik geen griep. Ook las ik dat het de vraag is of mijn oude lichaam vitaminepillen wel opneemt. Omdat ik het lekker vind en me er prima bij voel denk ik dat het gezond is. Met de zes medicijnpillen slik ik al genoeg lijkt me. Zijn die vijf oranjeballen wel gezond?
Dat was even een probleem vanmorgen op Hartfalenpoli voor Pieta en Diane. Bij alle controles slaag ik met mooie cijfers, maar het kaliumgehalte in mijn bloed is meestal net aan de grens. De spironolacton (een medicijn) kan dat gehalte ook verhogen daarom hebben we dat al laten vervallen in januari. Vanmorgen had ik toch eigenlijk wel teveel kalium vonden de dames en onderwierpen mij aan een kruisverhoor over mijn eten. Oh maar dat is het, die sinasappelen!
Vrijdag nog maar eens bloed prikken. Durven die dames, die altijd bijzonder lief voor me zijn, sinasappelen verbieden?

Melkwegstelsels.

Vanmiddag tweemaal college over de astrofysica gehad. Eerst prof Lamers over botsende melkwegstelsels en toen prof. Verbunt over de problemen van de Energievraag en idem over de Massavraag in ons heelal.
De foto toont de Draaikolknevel (M51). Je ziet twee melkwegstelsel na een botsing. Ook wij, onze melkweg dus, hebben ‘kortgeleden’ (130 000 jaar) nog een botsing gehad met een melkwegstelsel, namelijk met de kleine Magelhaense wolk. Trouwens onze naaste buur, de Andromedanevel komt met een snelheid van bijna een miljoen km per uur op ons af voor een innige ontmoeting. Tegen de tijd van die botsing is er al lang geen leven meer op aarde dus maak u geen zorgen. In de komende weken zal ik zeker nog terugkomen op de, inmiddels afgelopen, acht college’s over Astrofysica.

Partijcongres 2.

Gisteren op het Partijcongres in de pauze 10 minuten met Marianne gesproken, zie mijn vorige blog. Met de zin “Je moet accepteren dat de evolutiegedachte niet neutraal is” bedoelt Marianne: je moet je realiseren dat er mensen zijn die de evolutietheorie ontkennen. Tja, dat is nog al wat anders dan er staat! Daar hebben wij dan ook 10 min. over gesproken.
In ieder geval werd duidelijk dat zij bij het formuleren van deze zin heel andere gedachten had, dan de gedachten die deze zin bij mij opwekte. Ik zal om misverstanden te voorkomen alsnog mijn vorige blog naar het ‘Wetenschappelijk Bureau ’ van de partij opsturen. Ja, dat Bureau bestaat en dat heb ik gisteren ontdekt.
Eliane zegt dat ze onmiddellijk begreep wat Marianne bedoelde, maar Peter Meijboom denkt daar anders over. Peter in een e-mail aan mij:
‘…, want deze zin is (voor mij althans) VOLKOMEN ONBEGRIJPELIJK!!! DAT WIL ZEGGEN: IK HEB GEEN IDEE WAT ERMEE BEDOELD WORDT! wat betekent hier "neutraal"? en wat is de relatie met de vorige zin hierboven? ik heb het idee dat ze iets anders bedoelt, maar ongelukkig formuleert, zodat het een onbegrijpelijke zin wordt’.
Ongelukkig formuleerde, daar houd ik het op.
De foto heb ik van blog2punt0, daar vindt je meer van dit moois.