Lanoye getekend door Eliane, gisteren in het NRC Handelsblad.
Elsbeth Etty laat in haar bespreking van 'Het derde huwelijk' van Tom Lanoye geen spaan heel van dat boek. Terecht stelt ze als recensent hoge eisen aan iedere auteur, bij Lanoye mist ze de geest van Kafka die maar niet uit de fles komt.
Woensdag schreef ook ik over Lanoye op mijn weblog. Ik mis de literatuurkennis van Etty en heb dan ook Lanoye niet naast Céline, Claus, Grunberg, Kafka en Marx (alfabetisch) gezet om een oordeel over hem te vellen.
Toch vind ik haar recensie prachtig. Trots ben ik dat zij mijn bijdrage aan haar recensie, namelijk de klauwhamer in Eliane's tekening, heel laat. Misschien heeft Lanoye de klauwhamer niet van bijvoorbeeld Roth, Vestdijk of De Vries gejat?
1 comment:
Tja, op de krant willen ze graag dat ik elementen van de boeken in mijn tekening verwerk. Maar Ik zie nooit wat de betreffende recensent schrijft. Ik ben elke keer benieuwd of mijn elementen in het artikel genoemd worden. Heel vaak niet, en dat moet voor de argeloze krantenlezer toch vaak raadselachtig werken.
Post a Comment