Taartjes.

Gisteren bezochten Piffin en ik het Groninger Museum. Ik houd van dat museum, Erica en ik hebben het vanaf het begin geregeld bezocht.
Heel belangrijk van een museum is het restaurant. Op de foto de taartjes: Piffin's chocoladetaart en mijn "Groninger Museum" taartje.
De beelden van Marc Quinn vormden de belangrijkste tentoonstelling, wij hoeven er niet voor terug maar er waren wel mooie bij. Een publiekstrekker leken de zeegezichten van Jan Cremer. Een mooie bestemming vonden wij om ze per kilo te verkopen. Per kilo olieverf zijn ze waarschijnlijk de duurste ooit, we willen records tegenwoordig. Verder waren er nog Anuschka Blommers en Niels met foto's, daar waren ook wel mooie bij.
Tijdens de lunch spraken we nog eens over haar ambities. We houden het op de exacte richting, dan blijft de astrofysica mogelijk. De kunst blijft in de familie, dat is bij Piffin heel duidelijk: 'als ik met wiskunde bezig ben is er in de kantlijn altijd een tekening, maar als ik teken is er geen wiskunde in de kantlijn'.