Astrid leidt Pallas1 naar een 7½ - ½ overwinning in de slotronde van de OSBO competitie te Bennekom. Voor de Deventer schakers een heerlijke avond. Vanaf het begin was niemand van Pallas in een mindere positie, zodat een overwinning er zeker in zat.
Bahrudin won snel en mooi, kort daarop liet Gerard zien dat jeugdige overmoed en internet-openingenkennis ook strategische wijsheid nodig heeft en die had Gerard nou net: 2-0. Inmiddels had ook mijn tegenstander echte problemen, hij begon te beseffen dat hij met het veroveren van twee pionnen ( de moderne materialistische mens is onverzadigbaar, toch?) een dure prijs moest betalen: 3-0. Astrid, die aan het eerste bord vanuit de opening veel beter stond, speelde zoals ze meestal doet, sterk en mooi: 4-0. Ook Willem Wubs begreep beter dan zijn tegenstander waar het om ging: 5-0. Henk is zeer moeilijk te verslaan op het schaakbord, nuchter en efficiënt zette hij zijn tegenstander gewoon mat 6-0.
Op dat moment greep Astrid het vaandel en gaf het bevel "we gaan voor 8-0!". Dat was zeker geen overmoed, want Stephan en Ruud stonden huizenhoog gewonnen in een toreneindspel. Ruud had nog 3 min. en zijn tegenstander 12 en dan wil het na 4 uren spelen niet altijd vlekkeloos gaan: remise. Stephan had toen al gewonnen.
We hebben een kwakkelseizoen achter de rug, maar tweemaal lieten we met een daverende overwinning zien dat we het nog kunnen. Dat Ruud een schoonheidsfoutje maakte zal ik verklaren. In Palladium, ons clubblad, schreef ik dat we de "onaanraakbaren" waren geworden door dat gekwakkel. Gisteren werd iedereen na zijn en haar overwinning uitbundig op de schouders geklopt, handen geschut en in de rug gepord door de teamgenoten. Alleen Ruud zat 4 uur vast aan zijn bord en liet het lekkere duwen en trekken aan de kersverse winnaars over aan de anderen. In zo'n geval straft God meteen, ook nu, Ruud moest het bekopen met een half puntje. 's Nachts in bed bedacht ik dat dit toch echt een gemis is bij schaken, dat we niet net als bij het voetbal na elke score van een punt, zo'n heerlijke kluwen van de andere spelers hebben die zich op je stort als je scoort. Op de schouders en geknuffeld en gekust worden en rondgedragen!
Wat een vreselijk steriele sport dat schaken!
Het schilderij is heel bekend en beroemd, maar ik kan er nooit genoeg van krijgen:
Eugène Delacroix, La Liberté guidant le peuple, 1830.