Maandag schreef ik uitvoerig over Erica en ook over haar veel oudere broer Wim.
Daarom een foto van Erica uit de tijd die zij in onderstaand gedicht beschrijft. Ook ontving ik een bijzonder aardige comment op dat blog van maandag van Ineke Goedhart uit Canada. Ze vraagt naar de Nederlandse vertaling van ‘improve’ we hebben daar verschillende woorden voor maar zij bedoelt ‘ verbeteren’ lijkt me.
De Koffer.
Wat is dat voor een koffer, Moe,
van bruin karton en reizensmoe,
van wie is dit en wat is Vught, waarom moet hij hiernaartoe?
Houd je mond.
Waarom stuurt mijn broer dit op
en waarom zijn sokken, trui en bovenop
een foto van hemzelf, met brede lach?
Komt hij naar huis? Mijn moeder zucht.
Hij leeft nog.
Ik kijk en staar met open mond
naar wat er uit de koffer komt.
Mijn moeder kampt met traan en snik, zijn kleine zusje, dat ben ik.
Ik erf zijn boek en schrijfgerei,
Zij houdt van hem meer dan van mij.
Niet waar!
Waarom huil je? Is het een ramp?
Mijn moeder streelt het kledingstuk,
mijn vader zwijgt, de kaarsvlam beeft.
Nu geeft hij van zijn armoe nog de zeep die hij niet nodig heeft,
in het concentratiekamp.
No comments:
Post a Comment