De notenboom loopt uit, maar eerst wil hij bloeien. Dit jaar gaat hij er hard tegenaan. Enorme trossen van de mannelijke bloemen (de katjes) waar de kleine vrouwelijke met hun 2 stampers bij in het niet vallen. Op mijn foto van 8.30 uur, is de vrouwelijke bloem goed te zien.
Voor Erica en voor mij was (en is nog voor mij) de notenboom bijna een heilige boom. De grote bladeren beschermen je tegen de zon, de noten zorgen voor heen en weer lopende eekhoorns en ondanks de ijver van die diertjes staat er elk najaar nog een mand met noten van het vorige jaar die niet opging. De geur van de boom jaagt vliegen en muggen weg, kortom een superboom. Iedereen was en is altijd jaloers, en bij een lekkere maaltijd en een mooie fles wijn waan je je onder deze boom god in Frankrijk.
Totdat ik de vader van Taric ontmoette. Taric vertelde mij dat zijn vader me waarschuwde en dat de boom heel slecht voor mijn gezondheid is en ik er zeker niet onder moet eten. Hij wilde de boom wel voor me omzagen en dan had ik ook nog extra brandhout (dat prachtige notenhout!). Ik heb Taric zijn vader laten bezweren dat dit nooit mocht gebeuren.
Bij Wikipedia vond ik zojuist waarschijnlijk het geheim van Tarics vader:
‘In de Griekse mythologie wordt Carya door de God Dionysos in een notenboom veranderd. De notenboom staat daarom voor het symbool van de wijsheid. Karyatiden zijn vrouwenbeelden van notenhout in de vorm van kolommen van de tempel van Arthemis Karyatis.
Onder het christendom werd de okkernoot een boom van de duivel en symboliseerde macht en wellust. Men geloofde dat je ernstig ziek kon worden als je onder de boom in slaap viel’.
No comments:
Post a Comment