Cassiopeia en Andromeda.

De Cassiopeia uit de sterrenatlas van Hevelius, 1690.
Vanmorgen las ik in het NRC Handelsblad de uitslag van de wedstrijd ‘Rondkijken in een schilderij’die de krant een poos geleden uitschreef. Helaas heb ik die wedstrijd gemist. Natuurlijk vroeg ik mezelf af welk schilderij ik had gekozen en wist ook direct het antwoord. Graag had ik in 1629 in het atelier in Leiden van Rembrandt willen rondlopen toen hij het schilderij van Andromeda maakte waar ik 25 november 2005 over schreef. Hoe krijgt een 23 jarige jongen zijn model zover om als in een SM spelletje vastgeketend aan ‘een rots’ te gaan hangen. Het is geen meisje van zijn leeftijd, die hebben misschien geweigerd? Het zal een beroepsmodel zijn geweest. Het model moet zich wel in een zeer ongemakkelijke houding staande houden. Rembrandt trouwde in 1634 met Saskia van Uylenburgh die in 1642 stierf, daarna kwamen Geertje Dircx en Hendrikje Stoffels. In 1629 was Rembrandt al beroemd en had hij als leermeester leerlingen.
In 2005 schreef ik op 23 november over de Andromedanevel naar aanleiding van mijn lievelingsgedichtje van Erica.
Met Andromeda heb ik een praktisch onbeperkt onderwerp te pakken. Daarom maar een plaatje van Cassiopeia, de moeder van Andromeda, waar alle ellende mee begonnen is. Cassiopeia vond dat ze de mooiste was zelfs nog mooier dan de dochters van de zeegod Nereus. Nereus zond een monster om Andromeda op te eten. Cepheus, de vader van Andromeda, moest zijn dochter op een rots aan zee binden. Cepheus deed dat, maar juist toen het monster uit zee opdook was daar onze held Perseus. Ze staan allemaal als sterrenbeeld aan de hemel.