Donderdag was ik op de trombosedienst voor controle van mijn metingen van de INR-waarde van mijn bloed. Ik vroeg hen met het opstellen van mijn medicijnkalender rekening te houden met mijn operatie van 7 juni: ‘natuurlijk, goed dat u het zegt’.
Gisteren ontving ik die kalender en nee hoor, geen rekening gehouden met m'n operatie. Normaal heeft telefoneren geen zin want je krijgt ook na 20 min te horen dat alle medewerkers bezet zijn. Uit ervaring weet ik dat dit niet waar is! Omdat zij weten dat ik dat weet hebben zij (ik was toen echt boos) mij een nummer gegeven waarmee je direct een zuster krijgt, zo ook gisteren. Ik zei haar dat ik die kalender niet zo erg vond maar dat 10 dagen vooraf stoppen (opdracht van de vaatchirurg) met het antistollingsmiddel fernprocoumon me nogal lang leek en of dat met mijn cardioloog was besproken. Uit een gesprek met de anesthesist wist ik dat ik er geen overleg was geweest tussen de vaatchirurg en mijn cardioloog, maar zo bot wilde ik het niet zeggen. Deze zuster kende haar pappenheimers en raadde mij aan zelf mijn cardioloog te bellen. Mijn cardioloog was wel blij met mijn interventie en maakte van de 10 dagen er 5 en Hartfalenpoli ging contact opnemen met vaatchirurgie.
Nee, ik verwijt niemand iets. Het poldermodel als ultieme overlegstructuur is natuurlijk een onding. Het eilandmodel is helemaal verschrikkelijk. Een ideale oplossing was dus gisteren een gratis bootje te huren en tussen twee eilandjes te gaan varen. Maar als je nou niet durft of kunt varen??
No comments:
Post a Comment