Een potje marmite.

Kees Buddingh' met zijn vrouw.
Ik hoorde op de radio dat de literaire wereld in 2008 C.Buddingh’ wil eren. Kees Buddingh’ is geboren in 1918.
C.Buddingh’ is voor van mijn generatie een geliefde dichter, schaker en levenskunstenaar denk ik. Velen kunnen, net als Mieke van der Weij vanmorgen in de Tros Nieuwsshow, het eerste couplet van zijn beroemde gedicht ‘De blauwbilgorgel’ zonder aarzeling citeren:

Ik ben de blauwbilgorgel,
Mijn vader was een porgel,
Mijn moeder was een porulaan,
Daar komen vreemde kind’ren van
Raban! Raban! Raban!

Een gedichte wat mij als “technicus” veel plezier geeft is het:

PLUK DE DAG
Vanochtend, na het ontbijt,
ontdekte ik, door mijn verstrooidheid,
dat het deksel van een middelgroot potje marmite
(het 4 oz net formaat)
precies past op een klein potje heinz sandwich spread
natuurlijk heb ik toen meteen geprobeerd
of het sandwich spread-dekseltje
ook op het marmite-potje paste
En jawel hoor: het paste eveneens

In het voorjaar van 1957 maakte ik kennis met een neef van Kees Buddingh’. Bij het dagelijkse ‘uitlaten’ van de gevangen van het ‘Oranje Hotel’ aan de Van Alkemadelaan in Scheveningen. Je liep op 3 meter afstand, twee aan twee, in het rond op de binnenplaats van de gevangenis, 30 minuten. Meestal noemde je je naam. Deze keer hoorde ik …Buddingh’, ik keek de jongen verrast aan waardoor hij verder moest ‘ja met gh en het kommaatje’. Nee zijn neef Kees had hier niets mee te maken en wist er ook niet van.
Nooit vertelden je wandelmaatjes waarom ze daar waren behalve de Jehova’s getuigen, die tot 1965 meestal voor 2,5 jaar ‘de bak’ ingingen.
Van Kees Buddingh verscheen in 1953 het boek ‘Vrijwel op slag’ de hoofdpersoon daarin is Rikus Huet. Hans Ree denkt dat de schaker en wedstrijdleider Constant Orbaan daarvoor model heeft gestaan. Orbaan en Buddingh hebben elkaar goed gekend. Ze zijn beiden ook in hetzelfde sanatorium verpleegd voor tuberculose.