Morfine

Papavermelk

Zondagnacht kreeg ik tweemaal bezoek van een bijzonder aardige arts van de huisartsencentrale omdat ik een verkrampte spier in mijn heup had. Bij het tweede bezoek trok hij vastberaden de morfinespuit, de enige manier om een hardnekkige oude man plat te krijgen!
Oh wat een zaligheid, ik voelde een soort wolk door mijn lichaam trekken en kon alle pijn en problemen vergeten. Ja, in goeie oude tijden schijnen er heel wat huisartsen zelf ook dikwijls van gesnoept te hebben. Wat een heerlijk medicijn! In het ziekenhuis had ik al tweemaal eerder met dit wondermiddel kennis gemaakt toen gewone pijnstillers niet hielpen. Eenmaal kon ik zelf een pompje bedienen dat me nog van een extra dosis kon voorzien, fantastisch.
Morfine is vernoemd naar Morpheus, de Griekse god van de dromen.
In mijn jeugd heb ik in Zeeland heel wat papavervelden gezien, zowel op onze boerderij als bij mijn familie. Wij kinderen aten tegen oogsttijd het papaverzaad (maanzaad), door aan de bol te schudden kon je horen of het zaad al rijp was.
De morfine wordt uit de bol (slaapbol) gemaakt, als je daar in knijpt komt er een bitter melkachtig sap uit en daaruit kan dan morfine gemaakt worden.
In de Wikipedia vind ik:
De apotheker Friedrich Sertürner isoleerde in 1804 het alkaloïde morfine (C17H19NO3) als het werkzame bestanddeel van opium. Het morfinederivaat heroïne bezit de eigenschappen van morfine in alle opzichten in heviger mate en wordt in de Nederlandse geneeskunde niet toegepast. In het Verenigd Koninkrijk is dat wel het geval.
Vraag: waarom zie je hier en in de omringende landen al decennia lang geen papavervelden meer? Hoe kan Afghanistan dat zo goedkoop verbouwen?
Ik besluit met dank aan Friedrich Sertürner.