Excuses.

Sorry, sorry, sorry, ik bied mijn oprechte excuses aan. Een beetje persoonlijkheid in ons land biedt geregeld zijn excuses aan en nu kom ik pas. Ook hier bied ik mijn excuses voor aan.
Zondag 19 februari werd ik geïnspireerd door de bloei van de toverhazelaar, de krokussen, sneeuwklokjes en winterakoniet in mijn tuin. In een vlaag van opportunisme beweerde ik toen dat de winter voorbij was.
Als bewijs van mijn ongelijk ziet u hier een foto van vanmorgen 10.30 uur bij het verlaten van Zwolle.
Ik bezocht het ziekenhuis Wezenlanden voor het "uitlezen" van mijn ICD (Inwendige Cardio Defibrillator) en de controle van de daarbij ingebouwde pacemaker. De cardiologen weten niet goed raad met mijn AF's (Atriumfibrillaties, dat zijn boezemfibrillaties). Ik denk dat het een beetje tegen hun beroepseer indruist om een patiënt daarmee rond te laten lopen. Aan de andere kant is het een verrekt knap staaltje van ze dat ze mij in leven houden, ze willen daar ook niets meer aan verprutsen. Ze kunnen dat niet helemaal verbergen en dat zeg ik dan, en dan wordt er ontspannen gelachen!
Door de in maart 2005 nieuw geïmplanteerde computer met biventriculaire pacemaker is mijn ejectiefactor (dat is de pompfunctie van het hart) van 20 naar 25% gestegen. Als ze de AF's zouden kunnen stoppen dan zou mijn ejectiefactor nog flink kunnen stijgen. Dat zou bijvoorbeeld kunnen door mij een elektrocardioversie te geven, waarschijnlijk zou het resultaat bij mij slechts tijdelijk zijn en er zijn ook nadelen. Een elektro-cardioversie geven ze onder narcose, de boezems krijgen dan een elektroshock. Ik heb eigenlijk geen last van de AF's dus we laten het maar zo.
Het had vanmorgen aardig gesneeuwd hier in Gorssel, maar dat was echt niets vergeleken bij Zwolle. Toen ik uit het ziekenhuis kwam kon ik zonder hulp niet wegrijden. Er lag inmiddels meer dan 30 cm sneeuw en ik kreeg hulp van een man met sneeuwruimer om weg te kunnen rijden.