Literatuur?

Mensje van Keulen heeft, naar mijn mening, met 'Alle dagen laat' een prachtig document over 1976 geschreven. Ze geeft haarscherpe beschrijvingen van bekenden uit de literaire wereld van die tijd. Voor mij is Van Keulens dagboek extra bijzonder omdat ik Hans Warren en Theo Sontrop, die geregeld in het boek voorkomen, persoonlijk heb gekend.
Een eenvoudige boekverkoopster (zo noemt zij zichzelf) uit Zutphen kan of wil Van Keulens werk niet tot literatuur rekenen. Elsbeth Etty deed dat in haar boekbespreking van 30 juni in het NRC Handelsblad heel duidelijk wel. Ook Bibeb was zeer enthousiast over het werk van Mensje van Keulen. Bibeb maakte in de tijd die van Keulen beschrijft spraakmakende interviews voor Vrij Nederland.
Er werd flink gezopen in het wereldje van Mensje. Op een nacht wordt het alcohol verbruik ook Mensje bijna fataal. Ze wordt door de politie klemgereden en moet mee voor een bloedtest. De overmaat aan alcohol heeft haar gelukkig niet belet een mooie inkijk bij de GGD in Leiden in 1976 te geven:
...
Daar stond in een schemerig kamertje een oude, wankele man op me te wachten. Met veel moeite kreeg hij de spuit uit de verpakking. Hij moest door een van agenten ondersteund worden om bij de tafel te komen waar ik mijn ontblote arm op steunde.
'De laatste keer', zei Dr.Jekyl, 'dat ik een vrouw bloed afnam, was Kerstmis 1974.'
Hij wilde het plekje bij de ader ontsmetten, maar beefde zo dat hij met het spul eerst mijn andere arm raakte.
'Dat lukt wel, hè dokter?' vroeg een agent
Vorige week was het bij iemand driemaal fout gegaan had hij me in de auto verteld, en die persoon was toen flauwgevallen.
De agent hield de dokter bij zijn elleboog en ja, het lukte, de naald schoot in mijn arm.
...
In 'Geheim Dagboek' beschrijft Hans Warren een bezoek van Mensje aan zijn huis in Kloetinge en nu las ik Mensjes beschrijving van dat bezoek in haar dagboek!