De vader van Kitty, waarover ik 3 augustus vertelde, was de hengst Apollo. Apollo heeft in de jaren zeventig als dekhengst een poos op Ameland gestaan. Erica kocht Kitty in 1977 als rijpaard voor Michiel, die de liefde voor paarden en paardrijden heeft behouden. De boeren op Ameland hadden voor hun legendarische reddingsboot een paard nodig dat een combinatie van kracht, durf en niet opgeven bezat. Tegelijkertijd moest het dier onder zeer hectische omstandigheden (storm, midden in de nacht, bedenk het zelf maar) bereid zijn te werken en rustig blijven.
Het Gelders bloed van Apollo zorgde voor een paard dat doorgaat tot de laatste snik. Het Groningsbloed van deze hengst zorgde voor de rust en kracht. Michiel en ik kennen deze eigenschappen zeer goed van Kitty. De halfzusters van Kitty deden het op Ameland dan ook zeer goed. In 1979 is bij het uitrukken van de boot een afschuwelijk ongeluk gebeurd. Als de boot eenmaal drijft wordt de haak waarmee de paarden aan het onderstel vastzitten los gekoppeld. Het zware ijzeren onderstel blijft liggen en de paarden zwemmen naar het strand terug. De pal van die haak schoot deze keer niet los en alle acht paarden werden door het onderstel de diepte in gesleurd en verdronken. Voor de bevolking van Ameland een afschuwelijk trauma. Er is voor die acht paarden een monument op het eiland waar nog altijd bloemen worden gelegd. In 1988 werd de paardenreddingsboot afgeschaft. Er is toen een vereniging opgericht die de paardenreddingsboot in ere houdt als historisch evenement en meerdere keren per maand een demonstratie geeft met 8 of 10 paarden.