De Paarden.

De naam van mijn blog wordt een beetje op de proef gesteld. Wat moeten jullie met die naam als er wekenlang geen paard te bekennen valt. Ik trek dat nu weer een beetje recht, met uw welnemen! Overal in onze omgeving zie je merries met hun veulen in deze tijd. De foto zal meer dan 15 jaar oud zijn. De jonge merrie rechts heeft zojuist haar eerste veulen geworpen met hulp van Erica en mij. Ons probleem was dat de moeder er niet goed raad mee wist, ook toen ik het veulen uit het vlies had bevrijd en de merrie er letterlijk met haar neus op drukte begreep ze nog niet wat er van haar verwacht werd. Totdat achter uit de wei ons paard kwam galopperen, snuivend boog zij zich over het nog op de grond liggende veulen en begon het schoon te likken. Zij had al meerdere veulens gehad en met grote drang begon ze, als tante Kitty, aan het bakeren. Zo kwam alles nog goed en het veulen komt hier duidelijk niets tekort