Een Incident.

De dag begon mooi en opwindend in Wijk aan Zee vanmiddag. Terwijl Ruud en ik voor de aanvang van een kopje koffie genoten, begon het mediacircus zich naast ons af te tekenen. Er stond voor de grootmeestergroep één partij op het programma maar daar kwamen meer telelenzen en TV camera’s op af dan ik tot nu toe in Wijk aan Zee zag. Er werd rond het bord van de grootmeesters Nigel Short (Engelsman) en Ivan Cheparinov (Bulggaar) op een meter afstand een cordon van foto en filmapparatuur gelegd. Het spannende was ook dat helemaal niet zeker was of één laat staan beide grootmeesters zouden komen!
De oorzaak van dit alles was dat gisteren voor de aanvang van hun partij Ivan de hand van Nigel weigerde. Voor de niet-schaker is het misschien gek maar de hele schaakwereld beefde, dit kennen we niet. Van Kirgizië tot Vuurland geven schakers elkaar een hand voor het begin van de partij. Het is ook het sein aan elkaar ‘ja, ik ben zover we kunnen beginnen’. Uiteindelijk besliste de raad van wijze mannen van Corus dat vandaag de partij alsnog gespeeld moest worden en de spelers elkaar de hand moesten geven. Uit de foto blijkt dat ze kwamen en Nigel won. Tja, door de hand van je tegenstander te weigeren roep je het noodlot over jezelf af.
Ik was door dit voorval goed wakker en prees me gelukkig het meegemaakt te hebben, dus won ik vandaag!
Vorig jaar won mijn tegenstander in Wijk aan Zee met het Morra-gambiet. Dat is een agressieve aanvalsopening met wit. Dit jaar had hij mij als slachtoffer uitgekozen maar het pakte andersom uit. Na afloop gingen we een biertje drinken en dan blijkt weer eens dat je aan de buitenkant niets kunt zien van het brein van je jouw gesprekpartner. Hij bleek ouder dan ik en had het veel drukker dan ik. Hij wil voor zijn dood zijn boek over de leerplichtwet nog afmaken. Ja, het leven is en blijft boeiend.