Nieuw

Deventer is zo gek nog niet. In de Boxbergerweg vonden we wat Piffin zocht, voor mij een stoel en voor haar precies wat ze nodig had. Het resultaat zie je hier en natuurlijk vind ik het prachtig. Morgen vliegen we naar Jeremy en Lisa en die zullen het ook mooi vinden.

Etalage.

Foto Piffin.
We fietsten vandaag weer naar Deventer. Piffin had nog haarspullen nodig en ik overhemden. Praamstra had een etalage ingericht voor het nieuwe Gouden Boekje van Eliane.

Zeeuwse Boterbabbelaars.

Piffin en ik gaan vijf dagen naar Londen en als presentje voor Jeremy en Lisa zochten we Haagse Hopjes en Zeeuwse Boterbabbelaars . De hopjes bleken niet moeilijk maar voor de babbelaars kun je gemakkelijker in Zeeland terecht. Uiteindelijk vonden we de babbelaars in de snoepwinkel op de hoek van de Nieuwstraat in Deventer, tegenover de Vlaaienwinkel. Piffin maakte de foto bij het pontje in Deventer.

Hoge Veluwe.

Piffin maakte deze foto gistermiddag vanaf de fiets in het Otterlose Zand op de Hoge Veluwe. Erica en ik maakten 's zomers veel fietstochten op de Hoge Veluwe en vooral met Piffin en Otger in de zomervakantie. Picknicken en 'boompje verwisselen' stond bovenaan. Otger moest dikwijls huilen wanneer we het einde aankondigden.

Gouden Boekje.

Vanmorgen drie kleinkinderen van Gert en Jannie voorgelezen uit DE DRAAIMOLEN. Het tweede Gouden Boekje dat Eliane illustreerde. Het was een groot succes, de gebeurtenissen in het verhaal en de tekeningen werden uitvoerig besproken. Toch was er nog een probleem! Het jongetje (twee meisjes, drie en acht en een jongetje van vijf) wilde weten hoe Thijs de onderzeeboot instapt? Piffin en ik wisten hem daar geen bevredigend antwoord op geven. Wij hebben beloofd dat aan de moeder van Piffin te vragen, want die heeft de tekeningen gemaakt en moet het dus weten! Bij deze vraag ik haar dat dus.
Het eerste boekje dat Eliane voor de Gouden Boekjes van uitgeverij Rubinstein tekende is 'Het bed van Tim' dat ook een groot succes is. Haar tekeningen zijn ook nu weer prachtig.

De Hereford.

Gisteren met Piffin en haar vriendin Daphne naar het Pannenkoekenrestaurant De Carolinahoeve geweest.
De jonge dames duwden mijn rolstoel. Van de parkeerplaats naar het restaurant is een wandeling van circa 25 minuten, meisjes van 17 doen dat veel sneller.
De koeien bij de parkeerplaats zijn Herefords. Het ras komt tegenwoordig wereldwijd voor. Natuurmonumenten laat de Herefords zomer en winter buiten lopen. Volgens Marleen Felius heeft in 1671 Lord Scudamore Vlaamse en/of Hollandse stieren ingezet voor de fokkerij van zijn Herefords. Het is een sterk melk-vleesras, vroeger werden de grote mooie ossen van de Hereford als werkossen gebruikt.

Werkhanden.

Piffin had spierpijn gisteravond. Houtkappen, bloemen verplanten(foto) en verpotten enzovoort. Kenners denken misschien ja, ja, maar je hebt hout en hout. Een blok berk of een blok eikenhout? Wat Piffin kapt is een heel oude goudenregen. Het kernhout daarvan is donkerbruin en keihard.
Ik zit erbij en ik kijk ernaar. Zelf moet ik honderden kubieke meters gekapt hebben. Michiel en Thijlbert kunnen de bijl haast niet laten staan als ze hier zijn. Piffin bekende me dat het een heerlijke sport is waar je gemakkelijk aan verslaafd wordt. Het zit in de familie, het gaat goed hier!

Adèle.

Maria Altman heeft het portret van Adèle Bloch-Bauer van Gustav Klimt verkocht. 5 Februari schreef ik over dit schilderij. Voor ons goed nieuws, het wordt tentoongesteld in de Neue Galerie in New York. Maria Altman had als voorwaarde bij de verkoop dat het voor het publiek te zien moest zijn. De miljonair Robert Lauder heeft er 135 miljoen dollar voor betaald en daarmee is het 'het duurste schilderij ooit'. Ik ben altijd blij als miljonairs heel veel geld uitgeven aan kunst, ik denk dan 'hier worden weer geen wapens van gekocht'. Schilderijen als dit horen in musea en we mogen Lauder prijzen dat hij daarvoor zorgde.

Kievitsjong en tureluur.

Vanmorgen aan de westkant van de IJssel. Het kievitsjong liep de weg over. Piffin en ik maakten ons meer zorgen dan de ouders. We hebben gewacht tot de ouders begrepen waar het jong was. De tureluur hieronder was wel heel alert en Piffin mocht dichtbij komen zolang ze maar niet richting nest ging. Een mooie tocht vanmorgen, via de twee veerponten, naar Deventer. Foto's Piffin.

De tureluur.

Perelman.

Gisteren met het fiets- voetveer de IJssel overgestoken en naar Zutphen gefietst.
Daar zagen we de Paardetram, ja zonder 'n'. Het blijft moeilijk die taal, alleen Eliane weet het (bijna) altijd en daar doe ik mijn voordeel mee. Veel wetenswaardigs las ik weer in de wetenschapsbijlage van het NRC Handelsblad. Adele Goldberg bewijst nu dat Grammatica niet bestaat. Dat is een grote geruststelling voor mij, ik had altijd al een vermoeden dat er iets niet klopte en dat is nu bewezen.
De enige taal waar regels ook echt zijn en waar je dus ook op kunt vertrouwen is die van de wiskunde. Robert Dijkgraaf schreef daar gisteren een mooie column over. De geniale Russische wiskundige Perelman loste een van de zeven openstaande belangrijke wiskundige problemen op. Nu wilde de Amerikaanse miljardair Landon T. Clay hem de, door hemzelf ingestelde, prijs van een miljoen dollar graag uitbetalen. Clay had zich niet gerealiseerd dat voor een man als Perelman 'oplossing dus prijs dus aannemen' geen wiskundige formule is. Perelman lapt zulke onzin gewoon aan zijn laars. Nee, sterker nog hij stuurde de oplossing niet eens naar de daarvoor bevoegd geachte wiskundige instanties. Hij zette zijn oplossing gewoon op internet en gaat verder met belangrijker dingen dan prijzen! Zo zie je weer eens goed het verschil tussen gewone stervelingen en een geniaal mens.

De tuin.

Dankzij Piffin bloeit de tuin weer op. Dinsdag hebben we alle schelpen uit de omgeving opgekocht. Mijn kleindochter heeft 45 zakken van 25 kg ingeladen, uitgeladen en uitgestrooid. Aan de zuidkant van de tuin heeft ze het oerwoud open gekapt en gezaagd en 36 meter schelpenpad aangelegd, zie hieronder. Aan de noordkant hebben we de bloemenpracht hersteld zoals Erica die graag zag.

Schelpenpad.

The Mystery Man.

The Mystery Man met links van hem Eric tegenover Ruud.
Nog even over het weekend in Londen. Voor de zaterdag was er een schaaktoernooi georganiseerd. Toen Jeremy en ik om 10 uur aankwamen liep buiten een onbekende zwarte man. Ieder die mij kent weet dat ik wat eerder dan anderen mensen aanspreek, zo ook nu. Ik vroeg hem of hij een schaker was en voor het toernooi kwam en zei hem dat ik hem nog nooit bij Palace had gezien. Ja, inderdaad hij was hier voor het eerst en geen lid van een schaakclub en ook niet in het bezit van een rating. Voor de niet schakers: je rating is zoiets als je identiteit. Kun je als schaker zonder rating bestaan?
Daarom vroeg ik hem naar zijn naam die hij voor me opschreef: Dudiefa Dickson. We speelden zes ronden en na vijf ronden had hij alle partijen met gemak gewonnen. Voor de laatste ronde was hij zo vriendelijk het remiseaanbod van zijn tegenstander aan te nemen waardoor hij het toernooi ongedeeld won. Na de prijsuitreiking verdween hij weer in het onbekende. Niemand van Palace kende hem, ik heb nog zijn naam en zijn telefoon nummers. Zal ik hem uitnodigen voor de volgende Link in Deventer?