Het senioren schaaktoernooi begin november in Emmen is een van de leukste die ik ken. Een bijzondere attractie is dat in de twee, op schaaksterkte ingedeelde groepen, dezelfde prijzen te bemachtigen zijn. Tot en met vorig jaar was de eerste prijs, in beide groepen dus, dankzij Heribert Hake een kilo zilver.
Vorig jaar werd Stephan ingedeeld in de B groep tot jaloezie van Gerard, Ruud en mij. Stephan won toen in een zeer spannende finale die B groep en dus het kilo zilver. Helaas moest dit jaar Heribert vanwege zijn gezondheid terugtreden en was er geen zilver. Gelukkig was gister wel Stephan aanwezig in de ploeg uit Deventer en kwam door hem ruim voldoende zilvergevoel in de speelzaal. Daarvoor hoefde ik alleen maar te vertellen wat er met het hier afgebeelde zilver later gebeurde!
Het blokje zilver stond tot deze zomer als een trofee op de schoorsteen van Stephan en José. Toen ze voor weken naar Frankrijk op vakantie zouden gaan vroegen zij zich af of het zilver wel veilig op die duidelijk zichtbare plaats kon blijven staan. José besloot het op een voor inbrekers onvindbare plaats te verstoppen. José heeft dat zeer goed gedaan.
Het zilver is sinds augustus onvindbaar!
Ruud (2,5 uit 7 ), Sephan (3 uit7)en ik (3,5 uit 7) speelden gisteren weer in de A groep en vielen daarmee buiten de prijzen.
1 comment:
het zilver is onvindbaar. ik heb dergelijke problemen ook meegemaakt. kijk eerst toch maar weer op de voor de hand liggendste plaatsen. daar zal het wellicht toch liggen (het overheenkijkeffect) maar misschien ligt het een metertje daarnaast? even links en rechts kijken. kan van zo'n plaats weggeglipt zijn. kijk in jas- en broekzakken!
(hoog)boven op een kast? metaaldetector van iemand lenen kan ook;-)
waarschijnlijkste plaatsen:
laatjes, kleding, hoog bovenop iets, onder iets.
denk even diep na: de vindplaats is vaak achteraf toch logisch.
ja, natuurlijk! is dan de reactie.
groetjes, en succes!
peter
Post a Comment