De stadsmens heeft sinds kort de koe als decorstuk ontdekt. Rijdend in zijn 4-wheeldrive van honderden paardenkrachten wil hij koeien in de wei zien. Dat hij geen stier van een os kan onderscheiden, laat staan een vaars van een pink deert hem niet.
Toch hoop ik dat hij gelijk krijgt en de melkkoe in de wei te zien blijft. De tijd dat de melkkoe in de wei liep en een mooi dier was, met horens en zonder mismaakte oren met gele verkeersborden er aan vast gemaakt, is nog niet lang geleden. In 1968 nog zag ik met Erica en de jongens (Thijbert was nog een baby) in de 2-CV rijdend, deze Fokje 2 bij Borculo tussen de koeien van boer Ebbers lopen.
Ik stopte de 2CV en liep naar de boerderij. Ebbers was op het erf en keek me een beetje verbaasd aan toen ik hem vroeg of ik wat foto's van dié koe daar (Fokje 2) mocht maken.
Tot mijn opluchting (een vreemde op zijn erf is niet wat een boer graag ziet) werd hij zeer vriendelijk en maakte me het compliment dat ik er verstand van had. Nee, die foto's kon ik zo krijgen, de familie moest ook naar binnen. Fokje 2 was het jaar daarvoor reserve-kampioene van Nederland geworden, daar kon wel een kopje thee bij geschonken worden. Inmiddels dorst ik hem ook om het inschrijfformulier voor het stamboek te vragen en ook dat kwam met plezier ter tafel. Zo kon ik in een wiskundeboek voor het LBO het begrip symmetrie toelichten met Fokje 2!
No comments:
Post a Comment