Op last van Hartfalen ging ik gister een personenweegschaal kopen. Ik had voldoende informatie verzameld om te weten waar dat kan: Blokker.
Op naar Zutphen met mijn opvouwbare scootmobiel in de kofferbak. Het was daar zo heet dat ik geen kans zag om mijn vierwieler in elkaar te zetten. Geen nood een man kwam me onmiddellijk helpen.
Bij Blokker zocht ik een geschikt lijkende van ca.30 euro uit, er waren ook goedkopere. Bij de kassa meldde het meisje 3 euro! Ik vroeg of dat geen vergissing was? Nee, nee het was uitverkoop en korting en dan nog een extra korting. Voor zover mijn herinneringen teruggaan heb ik nog nooit 90% korting voor iets gekregen! Eerste record dus.
Voor het uit elkaar laten vallen en in de kofferbak doen van mijn minivoertuigje schoten onmiddellijk twee lieve meisjes toe.
Vanmorgen bracht Wil me voor een driemaandelijkse controle naar de Trombosedienst, ze controleren dan of ikzelf mijn INR wel goed gemeten heb. Alles is opgeslagen in de computer van het meetinstrument.
Voor het eerst sloeg vanmorgen mijn apparaat op tilt, alarm en knipperen met de mededeling INR >7,5 idem op het instrument van de verpleegster. Mijn INR behoort tussen de 2,5 en 4,0 te liggen, boven de 7,5 kan het apparaat niet meer meten. Ik wist onmiddellijk wat de oorzaak is en heb na mijn operatie op last van dokter Kessels de Trombosediest ook gewaarschuwd.
Voor de leek: mijn bloed is dus nu zo (dun) vloeibaar dat enz. Tweede persoonlijke record dus.
Maar nu het leukste: serendipiteit.
Je koopt een scootmobieltje om mobieler te zijn en je krijgt daarmee een enorme schare vriendjes en vriendinnetjes! Ja, sinds ik op hun niveau of zelfs dikwijls daaronder ben terecht gekomen kijken en lachen de kinderen op fietsen en in wagentjes naar me. Ik ben een van hen geworden!! Ik wist niet dat er zo’n solidariteit onder hen heerst!
No comments:
Post a Comment