Thursday, October 20, 2005
ERICA, zoals zij het zag.
Geloofsbelijdenis.
Wat jullie God noemen dat ken ik niet zo.
Ik ken de natuur die niet oordeelt,
niet begaan is, niet straft, niet beloont.
Ongekroond verschaft zij voeding en zo,
maar zij troost niet.
Geen vader in de hemelen,
niet bedelen om geluk of ander lot.
Geen verlossing, geen verzoening,
geen verbloeming van de dood.
Wonderlijk zijn haar tienduizend dingen,
's nachts kijk ik naar de sterren omhoog.
Kijk hoe zandkorrels elkaar verdringen,
overdag spant zij de regenboog.
Haar wetten zijn die van leven en lijden en liefde,
en verzorgen, want nooit is het safe.
Van geboorte, bloeien, verwelken en dood.
En vriendschap zo lang als ik leef.
Februari 2000
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment