Erica in Ierland.

Januari

O, tijd van dichter Ida Gerhardt,
mist, motregen en grauw weer.
Geld uitgeven gaat mij aan het hart,
en ik vecht nog met oud zeer.

Zilverig ligt daar de rivier,
kleurloos ligt het landschap mooi te zijn.
Maar ik moet eigenlijk naar Albert Heyn,
want het bezoek komt zondag hier.

De kerstrommel is opgeborgen,
bruinig grijzig nattig winterland.
Ik moet de administratie gaan verzorgen,
maar ik troost mij met de krant.

Laat mij door jouw ogen kijken,
opdat de doodsstrijd mij bekoort.
Zo zal ik het leven dan bereiken,
dat onder deze derrie smoort.

Januari 2000, Erica Duvekot-de Jager.

Dit gedicht is gepubliceerd in de Poëziekalender. Jeremy maakte de foto toen hij een week bij ons in Ierland logeerde. Een somber land, Erica hield ervan net als Ida Gerhardt. Als Marietje van der Zeyde dat niet 'met hand en tand' had voorkomen was Ida daar met haar gaan wonen.