Het senioren toernooi in Emmen is een van de aardigste schaaktoernooien die jaarlijks in ons land worden gehouden. In het verleden wist Heribert zelfs jaarlijks in Ter Apel (!) een toernooi met wereldtoppers als Alexei Shirov in de hoofdgroep te organiseren.
Heriberts toernooien ademen een soort familiesfeer, dat komt niet alleen door de medewerking van onder anderen zijn vrouw en dochters.
Hij is een soort vader en je weet als deelnemer dat het bij hem goed toeven is. Het toernooi in Emmen werd vroeger in een heel mooi kerkje midden in het centrum gehouden. Restauratie heeft ons er helaas uitgejaagd.
Vorig jaar 13 november waren vele spelers van Pallas weer van de partij. Heribert verdeelde de meute in twee groepen en Ruud, Gerard, Stephan en ik kwamen in groep A. Albert Siebring hield de eer van Pallas hoog door in de B-groep tweede te worden en daarmee een zilveren horloge te veroveren.
In beide groepen zijn de prijzen hetzelfde: 1e prijs een kilo zilver, 2e prijs een zilveren horloge. Ik noem dit toernooi dan ook altijd Het Zilvertoernooi.
Die twee hoofdprijzen zijn uniek en geen toernooi heeft zo iets bijzonders.
Albert is de eerste van Pallas die zilver meekreeg. Maar nu komt er een ongelooflijk verhaal wat Heribert mij laatst vertelde:
Tweemaal heeft een hoofdprijswinnaar het gepresteerd om na het toernooi Heribert te verzoeken het kilo zilver terug te nemen en hem de waarde cash uit te betalen. Met plaatsvervangende schaamte hoorde ik dit aan. Toen ik nog jong was had ik Heribert natuurlijk gedwongen de namen van deze onwaardige wezens te noemen en had ik hen tot diep in de Oostbloklanden vervolgd en gemarteld. Heribert zag aan mij dat ik dat niet meer kan. Toch sta ik er op dat deze creaturen in het vagevuur zilver moeten gaan omsmelten tot 1kilo. ½ kilo, ¼ kilo, enzovoort.
No comments:
Post a Comment