Belevenissen van een klein reisgezelschap

Na het schaaktoernooi in Hoogeveen ben ik weer terug op aarde en met mij Carla Bruinenberg, Gerard Burgers, Ruud Winkel en ook Henk Abels. Allen schaakvrienden van Het Deventer Schaakgenootschap Pallas, hoewel Henk op dit moment geen lid van Pallas is. Henk noem ik speciaal omdat hij in Hoogeveen, na mijn blog gelezen te hebben mij “op scherp” zette.
Ik kreeg een compliment over het verhaal Tona, maar nu maakte hij zich toch zorgen over mij. Misschien nog eens wat over de Tweede Wereldoorlog, maar dan was het toch wel afgelopen? Henk is een veel te aardige jonge(!) man om me beledigd te voelen. Ik moet hem dan ook een soort definitief antwoord geven: “Henk zolang jij als jonge(!) man van mij nog moet leren wat een blog is, valt er voor mij nog meer te schrijven dan jij kunt bedenken!”
Vanmorgen las ik in het NRC Handelsblad twee artikelen die mij warm deden lopen voor mijn blog, het eerste over Lauren Bacall en het tweede over het mooiste Duitse woord dat is gekozen.
Lauren Bacall zagen Erica en ik circa 10 jaar geleden in Engeland in een toneeluitvoering. Bacall droeg het hele stuk en zij is dan ook de enige figuur die ik me van de voorstelling herinner. Maar nu op haar tachtigste is ze op het filmfestival in Wenen weer de ster waar alles om draait, dat is toch geweldig? In een interview vertelt ze over haar huidige filmrollen maar ook over Humphrey Bogart en dan ben ik weer bij het schaken. Bogart was, afgezien van Bacall, verslaafd aan drank en schaken! Bogart is van alle schakende filmhelden waarschijnlijk de sterkste schaker geweest, hij speelde op sterk amateurniveau en won bijvoorbeeld in een simultaan van de meervoudige Amerikaanse kampioen Samuel Reshevsky. In de film Casablanca is Bogart in z’n eentje te zien achter het schaakbord een scene die op zijn verzoek is ingelast. Bacall speelde ook een sterke amateurpartij. In “THE EVEN MORE COMPLETE CHESS ADDICT” is een partij van Bogart te vinden tegen een Belgische meester Limbos die hij tijdens de opnamen van “The African Queen” speelde. Het publiek?: Bacall en Katarine Hepburn! Hepburn was net als Bacall een enthousiast schaakster. In de genoemde partij speelde Bogart het Frans met 3...,Lb4 dit even voor de schakers, hij verloor die partij.
Goed, terug naar de krant. Bijna 32.000 mensen uit 111 landen kozen “Habseligkeiten” als mooiste woord uit de Duitse taal. Het Goethe Instituut koos uit de enorme hoeveelheid inzendingen 95 woorden waaruit een jury moest kiezen. Habseligkeiten is een prachtig woord en wij hebben er niet eens een Nederlands equivalent voor. Erica en ik hadden Sehnsucht (6de plaats) en ik had ook Gewürtztraminer, we hebben echter niets ingezonden. Heel leuk vind ik dat “Rhabarbermarmelade” als 5de werd gekozen onder anderen omdat de inzender zich zo gelukkig voelde als hij op zondagmorgen tegen zijn geliefde kon zeggen “Barbara, reich mir doch bitte die Rhabarbermarmelade”! Ik heb dus kennelijk een kans gemist en had de jury moeten schrijven hoe gelukkig ik me voel als ik zondagsmiddags Erica een glas Gewürtztraminer aanreik.
Voor vandaag weer genoeg geschreven maar ik zal deze week nog schrijven over het fenomeen serendipiteit dat zich voordeed tijdens de autoritten met Gerard en Carla naar Hoogeveen. Die ritten leverden naast het onderwerp schaken als neven- produkt de onderwerpen Religenen en het ras van de stier waarin Zeus zich voordeed aan Europa. Wordt vervolgd