Nadat ik over de Pietermannen had geschreven werd ik heel beroerd en werd mijn linkerhand dikker en dikker en pijnlijker. Peters, huisarts in opleiding, liet mijn bloed onderzoeken constateerde een forse infectie en startte een antibioticumkuur.
Maar… toen kwam vrijdagmorgen mijn thuiszorg Esther. Als brandweervrouw ging ze bij het zien van mijn hand op zoek naar de brandhaard en toen Peters kwam werd hij bedolven onder documentatie over de gevaren van de Pietermannen tot en met amputaties van de vergiftigde ledematen. Peters belde het gifcentrum en ja hoor de (dode) Pietermannen hebben me op drie plaatsen te pakken gehad.
Nu begrijp ik waarom ik deze vis nog nooit gezien had. Hij mag alleen gefileerd (met rubber handschoenen!) verkocht worden en dat wist onze visboer hier niet.
Die twee Pietermannen zijn inmiddels de duurste vissen die ik ooit gekocht heb, gelukkig betaalt Menzis de rekening.
1 comment:
Dat ziet er fraai uit. Leve Esther. Heb je het al aan de visboer verteld?
Post a Comment