Een operatie.

Woensdagmorgen bracht Clementine me naar Zwolle. In mijn rolstoel werd ik door haar naar alle onderzoeken gereden die vooraf gaan aan een operatie, in dit geval het vervangen van mijn ICD+pacemaker. Dankjewel Clementine, ik hoop dat je nu geniet van je vakantie bij je vrienden in Domborg.
Hoe verging het mij daarna?
Na het intakegesprek en de planning, ik zou om 13.30 geopereerd worden, kwam de chirurg.
Onmiddellijk zag ik dat er iets mis was. Hij was woedend.
Eigenlijk wou hij zeggen/schreeuwen:
“Hoe krijgen jullie het daar in Deventer in je malle hoofden om deze patiënt naar mij te sturen om te opereren?”
In werkelijkheid zei hij: “meneer Duvekot, weet u dat u ernstige bloedarmoede heeft en de cijfers van uw bloedcellen veel te laag te laag zijn?” Ja, dat wist ik maar al tegoed! “Onder zulke omstandigheden opereren wij niet, hebt u dit allang?”
Ik heb hem toen mijn geschiedenis geschetst en hij is met mijn internist dr. Kessels gaan bellen, om 16 uur werd ik geopereerd.
Het is voor velen een beetje vreemd en ongeloofwaardig, maar ik vind zo’n operatie, met een plaatselijke verdoving, meestal interessant en zelfs leuk om mee te maken en zeker niet vervelend.
Zo ook deze van woensdag.
Een perfecte operatie. Rechts van me een vrouwelijke technicus van Guidant die de oude en nieuwe ICD/pacemaker regelde via haar computer. Zij deed dat zo goed dat ik de overgang van de oude naar de nieuwe niet heb gevoeld. Dat was de vorige keren niet zo.
Links van me de chirurg en daar omheen de assistenten. Alles liep optimaal en om vijf uur was ik alweer op zaal. De eerst foto is gemaakt tijdens bezoekuur ’s avonds en op de ander zie je mijn oude machientje en mijn nieuwe pasje dat ik altijd bij me draag.
Donderdagmiddag kreeg ik een uitbundig welkom thuis van Wil en Janny met grote boeketten bloemen.