Op de waterpomp die sinds het begin van deze eeuw in onze dorpskern staat is de tekst te lezen van het gedicht de Welput van Ida Gerhardt. De schenkers van deze pomp hebben helaas nagelaten de dichteres te vermelden, heel vreemd.
Ook vreemd maar wel te verklaren is dat velen niets weten van dit gedicht op de pomp. Dat komt omdat kinderen en wat kleinere mensen het bord met de tekst niet kunnen zien!
Gisteren schreef ik over het sobere van Ida, dat maakt haar gedichten zo krachtig en helder. Geen woord te veel, klare taal en daarom hier ook het klare water:
De Welput.
Doe de welpomp zingen
wat diep in de aarde sliep
ten dagelicht kwam springen
het klare water diep
No comments:
Post a Comment